Zombie-genen in de hersenen komen na de dood tot leven

[Pendel]

'Zombie-genen' in het brein komen na de dood tot leven

De ontdekking heeft verstrekkende gevolgen voor postmortaal hersenonderzoek. Artsen verklaren een persoon ‘dood’ als diegene stopt met ademen en het hart

www.scientias.nl

 

[gouwepeer]

Ik had al eens eerder zoiets gelezen, maar in dit artikel staat het beter uitgelegd.

 

[dogmar]

Zijn ontstekingscellen, niks bijzonders an. Las ook iets over autisme genezen, dus toch een ziekte!!

 

[Pendel]

“De meeste onderzoeken die postmortaal menselijk hersenweefsel gebruiken om behandelingen en mogelijke genezingen te vinden voor aandoeningen zoals autisme, schizofrenie en de ziekte van Alzheimer, houden geen rekening met de postmortale genexpressie of celactiviteit.”

Hmm, ik lees "behandelingen en mogelijke genezingen". Dan lees ik of/of en en/of en en/en, een scala die voor elk anders kan zijn. Maar ik vind het wel mooi dat hierdoor dieper onderzoek gedaan kan worden naar oorzaken en gevolgen waarbij aandoeningen als deze gebaat kunnen zijn.

 

[Muriel]

Zijn ontstekingscellen, niks bijzonders an. Las ook iets over autisme genezen, dus toch een ziekte!!

Er staat dat Autisme een aandoening is, en een aandoening hoeft niet perse een ziekte zijn maar kan ook een stoornis in functioneren zijn denk ik....en de wetenschap reikt steeds verder dus wie weet wat ze kunnen.

 

[aprilbloesem]

Zijn ontstekingscellen, niks bijzonders an. Las ook iets over autisme genezen, dus toch een ziekte!!

Er staat dat Autisme een aandoening is, en een aandoening hoeft niet perse een ziekte zijn maar kan ook een stoornis in functioneren zijn denk ik....en de wetenschap reikt steeds verder dus wie weet wat ze kunnen.

Ik raak daar zelf altijd een beetje van in de war...... ik dacht dat autisme kwam doordat iemand zijn/haar hersenen anders gevormd waren - andere verbindingen maken, vandaar dat men aangeeft dat je autisme hebt vanaf de geboorte (tot in tegenstelling wat sommige beweren dat het door inenten komt - dat laat ik nu trouwens even helemaal in het midden, voor mij is het duidelijk dat mijn zoon er mee geboren is, ik zag dat hij als baby zijnde al wat anders reageerde, maar volgens de kraamhulp was dat flauwekul, het was mijn eerste, dus waar had ik het over....).

Maar andere aandoeningen zoals alzheimer, bijvoorbeeld ontwikkelen zich later en zorgen dan voor veranderingen in de hersenen...... dacht ik...vul ik in...

 

[Pendel]

Zijn ontstekingscellen, niks bijzonders an. Las ook iets over autisme genezen, dus toch een ziekte!!

Er staat dat Autisme een aandoening is, en een aandoening hoeft niet perse een ziekte zijn maar kan ook een stoornis in functioneren zijn denk ik....en de wetenschap reikt steeds verder dus wie weet wat ze kunnen.

Ik raak daar zelf altijd een beetje van in de war...... ik dacht dat autisme kwam doordat iemand zijn/haar hersenen anders gevormd waren - andere verbindingen maken, vandaar dat men aangeeft dat je autisme hebt vanaf de geboorte (tot in tegenstelling wat sommige beweren dat het door inenten komt - dat laat ik nu trouwens even helemaal in het midden, voor mij is het duidelijk dat mijn zoon er mee geboren is, ik zag dat hij als baby zijnde al wat anders reageerde, maar volgens de kraamhulp was dat flauwekul, het was mijn eerste, dus waar had ik het over....).

Maar andere aandoeningen zoals alzheimer, bijvoorbeeld ontwikkelen zich later en zorgen dan voor veranderingen in de hersenen...... dacht ik...vul ik in...

Voor zover ik weet ligt de aanleg al in je genetisch materiaal verscholen maar zal zich niet altijd openbaren of in dezelfde heftigheid. Zo weet ik van schizofrenie dat het een trigger nodig heeft om naar buiten te komen. Niet iedereen zal met diezelfde trigger schizofreen worden. Net als dat niet iedereen alzheimer zal ontwikkelen. Als de aanleg voor autisme aanwezig is dan zal dit zich al vroeg in het leven openbaren in diverse vormen.

 

[Muriel]

Ik denk dat woorden als stoornis en ziekte altijd een heftige lading hebben. In feite is het zo dat als iets een naampje heeft ,dus even anders is dan wat vaak als " normaal" wordt gezien. Het al een stoornis-storing is.

Het kan bij Autisme jarenlang onopgemerkt blijven tot het naar voren komt.
Bij sommigen is het al duidelijk bij de geboorte, bij sommigen zelfs pas op middelbare leeftijd.
We hebben allemaal kenmerken van Autisme. Ik heb een kennisje die pas op haar 50ste wist dat ze autisme heeft. Ze had altijd wel dingetjes , maar geen dingen die haar uit balans haalden of waarvan je dacht dit is Autisme.
Het was pas later dat bepaalde dingen heftiger werden.

 

[aprilbloesem]

Ik denk dat woorden als stoornis en ziekte altijd een heftige lading hebben. In feite is het zo dat als iets een naampje heeft ,dus even anders is dan wat vaak als " normaal" wordt gezien. Het al een stoornis-storing is.

Het kan bij Autisme jarenlang onopgemerkt blijven tot het naar voren komt.
Bij sommigen is het al duidelijk bij de geboorte, bij sommigen zelfs pas op middelbare leeftijd.
We hebben allemaal kenmerken van Autisme. Ik heb een kennisje die pas op haar 50ste wist dat ze autisme heeft. Ze had altijd wel dingetjes , maar geen dingen die haar uit balans haalden of waarvan je dacht dit is Autisme.
Het was pas later dat bepaalde dingen heftiger werden.

Bij mijn Man werd het ook pas later herkend als autisme......soms wordt het gewoon niet herkent bij mensen, ze hebben ze wel, maar het zal toch echt door een psychiater gediagnostiseerd moeten worden.

 

[Muriel]

Wij hebben van die schalen die we invullen voor en met de mensen. Bij een bepaalde score heb je Autisme.
Ik heb zelf ookbest wel wat kenmerken...

 

[Pendel]

Ik denk dat woorden als stoornis en ziekte altijd een heftige lading hebben. In feite is het zo dat als iets een naampje heeft ,dus even anders is dan wat vaak als " normaal" wordt gezien. Het al een stoornis-storing is.

Absoluut. Mensen wijken niet graag af van wat algemeen aanvaard is en dat is jammer. Het vraagt verder buiten jezelf te treden (als je bij de gemiddelde groep hoort) en dat is moeilijk voor veel mensen. En hierdoor ontstaat ook het idee dat "iets" een ziekte is en dus te genezen is. Ik denk dat we allemaal wel weten wat die gedachte met homofilie heeft gedaan en wat er voor nodig was om dit als "gewoon anders" te aanvaarden en zo zullen er meer voorbeelden te bedenken zijn.
Schaamte is wat dat betreft zo een nodeloos iets. Het belemmert die ander maar vooral belemmer je jezelf als je dat ervaart. En het zorgt voor zoveel onnodige obstakels.

 

[aprilbloesem]

Wij hebben van die schalen die we invullen voor en met de mensen. Bij een bepaalde score heb je Autisme.

Is dat dan niet meer een indicatie? Wat trouwens een heel mooi hulpmiddel kan zijn.

Je wil niet weten wat een specialisten mijn Zoon bijvoorbeeld gezien heeft, voordat hij de diagnose überhaupt mocht/kon krijgen ... mijn Man was eerst onder behandeling bij een psycholoog, maar die kon er niet zoveel mee, had een vermoeden, dus stuurde hij Man verder naar psychiater.

Ik heb zelf ookbest wel wat kenmerken...

Hoe spiritueler ik werd, des meer ik met sommige dingen op mijn Man ging lijken......en nu met andere dingen lijk ik ook steeds op hem ( en de MRI scan geeft steeds meer veranderingen in mijn hersenen aan)..... en natuurlijk zijn deze dingen invullingen van mij......geen idee of het echt zo is...maar ik vind het wel verbazingwekkend toevallig... .

 

[Pendel]

Ik vind dat helemaal niet zo vreemd eerlijk gezegd. Als je ziet wat ze tegenwoordig kunnen meten van de hersenen, welke activiteit een bepaald gebied van de hersenen heeft onder bepaalde omstandigheden, of juist niet. We ontwikkelen mentaal steeds door en gebruiken steeds meer van andere gebieden en in weer andere neemt het af. Ook bij meditatie komen de hersenen in een bepaalde staat van zijn en zijn specifieke gebieden ineens heel actief die het eerder niet waren en komen andere juist weer tot immense rust. De hersenen zijn een machtig en prachtig instrument.

 

[Muriel]

Mensen wijken niet graag af van wat algemeen aanvaard is en dat is jammer.

Ja maar ik zie het ook gewoon als een aanduiding. Autisme, of iets totaal anders bijvoorbeeld een gebrek aan iets of een te klein hoofdje, of wat dan ook, in de medische wereld wordt dat gewoon nou eenmaal aangeduid, met een verstoring van het systeem, of een stoornis of wat dan ook, soms geven wij zelf gewoon een enorme lading aan die woorden.
Ik barst van de verstoringen, en stoornissen, maar ik vind het niet erg. Normaal is ook maar saai...

Is dat dan niet meer een indicatie? Wat trouwens een heel mooi hulpmiddel kan zijn.

Je wil niet weten wat een specialisten mijn Zoon bijvoorbeeld gezien heeft, voordat hij de diagnose überhaupt mocht/kon krijgen ... mijn Man was eerst onder behandeling bij een psycholoog, maar die kon er niet zoveel mee, had een vermoeden, dus stuurde hij Man verder naar psychiater.

Wij hebben alle disciplines zelf in huis. We werken nauw samen met een gedragswetenschapper, en zij is bevoegd om met ons dit soort dingen in te vullen en uit te zetten. We hebben ook psychologen aan het werk. Maar het gaat allemaal vrij laagdrempelig. De meesten hebben ook geen zin in hele uitgebreide onderzoeken. Dus vaak is het zo dat wij rook nog een grote rol in spelen om iemand zijn situatie inzichtelijk te krijgen.

 

[Pendel]

Ja maar ik zie het ook gewoon als een aanduiding. Autisme, of iets totaal anders bijvoorbeeld een gebrek aan iets of een te klein hoofdje, of wat dan ook, in de medische wereld wordt dat gewoon nou eenmaal aangeduid, met een verstoring van het systeem, of een stoornis of wat dan ook, soms geven wij zelf gewoon een enorme lading aan die woorden.

Dat is precies wat ik bedoelde met mijn eerdere reactie. Mensen maken de lading, niet het gebeuren zelf. En daarom vraagt het ook soms veel van mensen om dit in te passen in hun eigen leven.
Het gewoon accepteren "as is" zou veel eenvoudiger zijn en ook veel minder beladen.

 

[aprilbloesem]

Wij hebben alle disciplines zelf in huis. We werken nauw samen met een gedragswetenschapper, en zij is bevoegd om met ons dit soort dingen in te vullen en uit te zetten. We hebben ook psychologen aan het werk. Maar het gaat allemaal vrij laagdrempelig. De meesten hebben ook geen zin in hele uitgebreide onderzoeken. Dus vaak is het zo dat wij rook nog een grote rol in spelen om iemand zijn situatie inzichtelijk te krijgen.

Begrijpelijk , uitgebreide onderzoeken zijn heel vervelend..... mooi dat jullie op zo'n manier dan toch meer inzicht krijgen in het gedrag van sommige mensen...

 

[aprilbloesem]

Het gewoon accepteren "as is" zou veel eenvoudiger zijn en ook veel minder beladen.

dat zou heel mooi zijn ....maar ik kom nog veel te vaak tegen, dat zelfs als je al die dingen niet hebt, ''zo normaal mogelijk bent''... je in sommige kringen toch nog steeds scheef aangekeken kan worden omdat je niet voldoet aan ''de gestelde norm'.
Laat staan als je een vorm van autisme hebt, of een homo bent, of een psychische aandoening hebt...... of nog banaler... een kleurtje

 

[Pendel]

Het gewoon accepteren "as is" zou veel eenvoudiger zijn en ook veel minder beladen.

dat zou heel mooi zijn ....maar ik kom nog veel te vaak tegen, dat zelfs als je al die dingen niet hebt, ''zo normaal mogelijk bent''... je in sommige kringen toch nog steeds scheef aangekeken kan worden omdat je niet voldoet aan ''de gestelde norm'.
Laat staan als je een vorm van autisme hebt, of een homo bent, of een psychische aandoening hebt...... of nog banaler... een kleurtje

En dat is waar we het vaker over hebben in tal van onderwerpen. De enige belemmering is eigenlijk (koud gesteld) dat je je dan afhankelijk maakt van de mening van die ander, maar .... dat ben jij toch niet? Rekening houden met elkaar, oké, maar daardoor je belemmerd voelen in jezelf kunnen zijn ligt bij die ander en niet bij jou (of wie het dan ook betreft). Jij leeft jouw eigen leven en die ander dat van hem of haar, niet jouw pakkie aan.

 

[Muriel]

Toch zijn er wel veel belemmeringen denk ik. Zo zijn er bij ons veel mensen met psychische problemen die het niet lukt een relatie te krijgen en steeds afgewezen worden. Ik denk dat je je dan wel heel erg belemmerd voelt in wat je graag wilt. De meesten willen huisje, boompje, beestje.

Het voelt dan denk ik net of er steeds op je rem getrapt wordt, heel veel van wat je wilt daar wordt je in belemmerd, die relatie, die baan, en noem maar op.
En dat maakt toch dat je niet kunt zijn wie je wilt zijn denk ik.
We zijn dan toch afhankelijk van de mening van anderen, in het geven van die baan, of het openstellen in een contact.
Als je op alle vlakken belemmerd wordt kun je niet vrij stromen.

 

[Pendel]

Ja, dat zijn zaken waarbij professionele hulp kan helpen in het krijgen van vaardigheden op die vlakken. Wat ik bedoelde is eigenlijk gewoon het sociale vlak. Dat het mensen eigen is om een mening te hebben over iemand anders. Maar dat vraagt inderdaad ook een mate van zelfverzekerdheid om dat van je af te laten glijden. Ik weet, ik stel het simpel en besef dat ook. Maar daar is toch waar het eigenlijk mis gaat? Dat mensen elkaar niet de ruimte gunnen uit zelfverdediging en dat omdat zij zelf ook nog niet stevig in de schoenen staan in wie ze zelf zijn? Zakelijk vlak verlangt bepaalde vaardigheden, daar kom je niet onderuit, maar in de omgang met mensen zou heel wat kunnen verbeteren.
Iemand die zichzelf goed kent zal minder moeite hebben met tolerantie naar een ander die dat niet is bijvoorbeeld.