Zo sterk iemand aanvoelen?

[Muriel]

En daar lopen we dus vast. Het zal waarschijnlijk een beetje liggen zoals jij schrijft en een beetje liggen zoals ik schrijf. Zeker weten doen we het niet. Voor mij staat mijn ziel gelijk aan God en dat is de stem waarnaar ik luister. Hoe ik mijn leven leef bepaalt of ik altijd in contact kan zijn met de hele ziel, maar ik weet zeker dat mijn ziel altijd pogingen zal ondernemen om mij te bereiken, hoe donker de dagen ook zijn. En daarom voelt voor mij de ziel altijd puur, want was is er minder puur dan God zelf?

Maar vraag ik me dan toch nog af. Hoe zit dat dan met iemand als Hitler? Had die eigenlijk ook een hele liefdevolle ziel, maar kon die hem niet bereiken? Waarom zou je met egos gaan werken en elke keer een ander leven op aarde, als de ziel al gelijk aan God staat en al puur is? Waarom is dan het hele wedergeboorte gebeuren er?
We worden toch niet elke keer opnieuw geboren om een pure ziel, die al gelijk aan God staat te vermaken?

 

[Pendel]

Nee, we worden elke keer opnieuw geboren om lessen verder te leren die we onvoldoende geleerd hebben en voor mijn gevoel elke keer opnieuw begeleid door God die je in alles probeert naar het juiste pad te begeleiden, maar wel respect heeft voor de vrije keuze.
Dat een ziel puur is wil niet zeggen dat je er altijd naar luistert.
In mijn ogen had bij Hitler de ego enorm de overhand. Toch kende hij ook liefde, maar beperkt en vanuit een ander perspectief. Zijn liefde voor Eva Braun en hun kinderen. Maar toch koos hij ervoor hen om het leven te brengen en geen eigen leven te gunnen.
Ik denk dat iemand als hij, ondanks zijn wijsheid en overredingskracht op meerdere gebieden, nog heel veel levens zal leven om toch tot inzicht te komen.

 

[Muriel]

Ik denk dat iemand als hij, ondanks zijn wijsheid en overredingskracht op meerdere gebieden, nog heel veel levens zal leven om toch tot inzicht te komen.

Maar hij leeft de levens dan toch om zijn ziel liefdevol en puur te maken? De egos en levens bestaan toch voor de ziel? En de ziel toch niet voor de egos? Een ego verdwijnt weer, en gaat dood, maar de ziel blijft bestaan. De lessen zijn er om de ziel compleet te maken. Anders zou dat ene ego nog belangrijker dan de ziel zelf zijn.
Het kan goed zijn dat een hele pure ziel een bepaald leven leidt om bepaalde doelen voor anderen te bewerkstelligen, en zich als het ware op te offeren, en zo een moeilijk leven tot zich nemen.
Maar als hij tot inzicht moet komen zoals jij schrijft, zal dat zijn omdat zijn ziel nog niet ver genoeg ontwikkelt is in liefde denk ik.
Jij schrijft dat jouw ziel gelijk staat aan God voor jouw. Maar staar Hitler zijn ziel dan ook gelijk aan God, en hoeft hij alleen maar naar zijn ziel te luisteren om tot inzicht te komen, want zijn ziel is de stem van God?
Ik denk juist dat als je je ziel ontwikkelt en liefdevoller raakt door de egos die je leeft, je dan steeds beter de stem van God kunt horen.
Maar dat er in sommige zielen nog niet het pure te ontvangen is voordat er keihard gewerkt is.
Ik denk dat je voortgestuwd wordt door wat er in je eigen ziel leeft, dat brengt je opwaarts. Je moet het zelf doen en kunt ontvangen als jouw ziel daarvoor openstaat.

Ik kan me niet voorstellen dat een volledig pure ziel, die al aan de eindstreep staat en op kan gaan in het geheel, zich bezig houdt met een ego op aarde die bijna geen liefde lijkt te bezitten. Waarom? Als opoffering misschien, maar dan heeft het ego toch niets aan de ziel bij te dragen? Als die al puur is?

 

[Pendel]

Maar hij leeft de levens dan toch om zijn ziel liefdevol en puur te maken? De egos en levens bestaan toch voor de ziel? En de ziel toch niet voor de egos? Een ego verdwijnt weer, en gaat dood, maar de ziel blijft bestaan. De lessen zijn er om de ziel compleet te maken. Anders zou dat ene ego nog belangrijker dan de ziel zelf zijn.
Het kan goed zijn dat een hele pure ziel een bepaald leven leidt om bepaalde doelen voor anderen te bewerkstelligen, en zich als het ware op te offeren, en zo een moeilijk leven tot zich nemen.
Maar als hij tot inzicht moet komen zoals jij schrijft, zal dat zijn omdat zijn ziel nog niet ver genoeg ontwikkelt is in liefde denk ik.
Jij schrijft dat jouw ziel gelijk staat aan God voor jouw. Maar staar Hitler zijn ziel dan ook gelijk aan God, en hoeft hij alleen maar naar zijn ziel te luisteren om tot inzicht te komen, want zijn ziel is de stem van God?
Ik denk juist dat als je je ziel ontwikkelt en liefdevoller raakt door de egos die je leeft, je dan steeds beter de stem van God kunt horen.
Maar dat er in sommige zielen nog niet het pure te ontvangen is voordat er keihard gewerkt is.
Ik denk dat je voortgestuwd wordt door wat er in je eigen ziel leeft, dat brengt je opwaarts. Je moet het zelf doen en kunt ontvangen als jouw ziel daarvoor openstaat.

Ik kan me niet voorstellen dat een volledig pure ziel, die al aan de eindstreep staat en op kan gaan in het geheel, zich bezig houdt met een ego op aarde die bijna geen liefde lijkt te bezitten. Waarom? Als opoffering misschien, maar dan heeft het ego toch niets aan de ziel bij te dragen? Als die al puur is?

Je zou dat leven ook kunnen plaatsen naast een atheïst die ervan overtuigd is dat na dit leven hij of zij "poef" weg is. Die persoon heeft ook wel degelijk een ziel, een geweten (wat ik denk dat de stem van de ziel is), maar is zich hiervan niet bewust dus vertaalt het anders en ontkent het bestaan ervan. Die persoon is niet liefdeloos of soms wel in verschillende mate maar zal ook groeien gedurende het leven wat toevoegt aan die ziel, alleen ... hij of zij weet dat niet of voelt dat niet zo terwijl die ziel voortdurend met raadgevingen komt gedurende het leven.
Er zijn mensen die ervoor kiezen naar hun ego te luisteren en die weg volgen door een egocentrisch leven te leiden en soms met dramatische gevolgen voor anderen of voor henzelf en ook tegen hen zal de ziel altijd praten en raad geven, maar je moet er wel voor kiezen het te willen horen, je ervoor open te stellen. Ik denk dat je pas dan echt liefde zult voelen omdat je het dan pas toelaat. Maar ook dan was het steeds wel al aanwezig.
En soms is een hard leven de weg naar dat pad (daar zijn de ego en ziel dus die tijdelijke vriendjes wat ik schreef). Het wordt pas ingezien als de boodschap wordt begrepen maar al die tijd liep je niet alleen. Je zag het dan gewoon niet (in). (Vervelende situaties die zich maar blijven herhalen). Dan is volgens mij de gemakkelijke weg kiezen de weg die de ego je voorhoudt terwijl er ook steeds signalen vanuit de ziel komen, maar je moet ze wel herkennen.
Ik denk dat als je uiteindelijk door mag je alle ballast eerst van je af moet werpen en dat kun je doen door verkregen inzicht en het afwerpen van de ego.

Ik schreef al eerder dat ik de ego zie als een jas die om de ziel heen zit. Die jas blindeert en is behaaglijk dus niet iedereen zal hem willen uittrekken.

 

[Silver]

Ik denk ook dat zelfs Gidsen nog niet allemaal even ontwikkelt zijn , en die zijn toch al een eind op weg in het luisteren baar hun ziel. Ook zij worden gekoppeld aan een leven wat binnen hun zielenmogelijkheid past, en ontwikkelen nog steeds door.

Ja, de meeste gidsen zijn klaar met hun aarde ontwikkeling, maar er zijn er ook die nog één of twee levens voor de boog hebben voordat hun aardeontwikkeling klaar is.

 

[Muriel]

Ja, de meeste gidsen zijn klaar met hun aarde ontwikkeling, maar er zijn er ook die nog één of twee levens voor de boog hebben voordat hun aardeontwikkeling klaar is.

Ja en ik denk ook dat als ze een mens mogen begeleiden zoals ons. Ze ook een taak krijgen die bij hun ontwikkeling past. Niet elke Gids kan bijvoorbeeld een duistere ziel helpen.

 

[Pendel]

De evolutie van de Ziel, wat betekent dat? | Nieuwetijdskind Magazine

Je bent op aarde geïncarneerd om levenservaringen te ondergaan die bestaan uit verleidingen, verbintenissen, wensen, verlangens, dualiteit en nog veel meer. Je ziel ervaart alle levenslessen een keer als dader, slachtoffer en toeschouwer. Door op verschillende niveaus de ervaringen te ondergaan...

www.nieuwetijdskind.com

 

[Muriel]

Je zou dat leven ook kunnen plaatsen naast een atheïst die ervan overtuigd is dat na dit leven hij of zij "poef" weg is.

Ik denk dat mensen die niet geloven in een leven na de dood vaak zelfs een veel kleiner ego hebben en dat het helemaal niet uitmaakt of jij daar wel of niet in geloofd. Dat zegt helemaal niets over hoe liefdevol een ziel is, en hoe jij luistert naar je ziel. Ik geloof er wel deels in dat ontwikkelde zielen, die al ver op weg zijn, vaak niet meer zulke extreme egos op aarde hebben lopen. Mischien een keer als opoffering en hulp voor andere zielen of uit een andere keuze. Maar ik denk dat daar juist de term oude ziel vandaan komt. Bepaalde mensen hebben niet zo een groot ego meer, en behoren vaak een ziel toe die al aardig op weg is. Dit omdat ze naar hun laatste leven op aarde raken. En mijn eigen gevoel zegt dat zo een ziel vaak niet meer een leven op aarde heeft die begint te moorden of die anderzijds kwaad doet, maar dat is puur mijn gevoel.

Er zijn mensen die ervoor kiezen naar hun ego te luisteren en die weg volgen door een egocentrisch leven te leiden

Ik denk dat dit ook uit de ziel kan komen, de ziel die jouw aanstuurt, van jij wilde volgens planning dit leven leven en jij zou nu een egocentrisch leven leiden om de andere kant van de medaille te ervaren. Of je hebt al een leven meegemaakt waarin je het andere uiterste was en de ziel je een seintje geeft, want dat leeft in de ziel, en je herkent. De ziel stuwt je voort om jouw planning een duwtje in de rug te geven, soms beslis je anders.
Een egocentrisch iemand kan dus wel degelijk naar zijn of haar ziel luisteren, en volgens haar planning leven.

 

[Pendel]

En zo hebben we allebei een eigen gevoel over dit hele concept. Pas later zullen we weten wat ervan klopt. Voor nu volg ik mijn gevoel en jij het jouwe en dat is prima.

 

[Muriel]

En zo hebben we allebei een eigen gevoel over dit hele concept. Pas later zullen we weten wat ervan klopt. Voor nu volg ik mijn gevoel en jij het jouwe en dat is prima.

Maar hoe denk jij dan dat het gaat als je kiest om bijvoorbeeld het ene leven een dader te zijn en het andere leven een slachtoffer, omdat je dat ook mee wil maken?
Probeert de ziel je dan die ervaring te laten hebben? Of probeert je ziel je er in dat leven vanaf te houden want het is niet liefdevol? Dan heb je het niet geleefd, en niet meegemaakt, en dat wilde je wel en had de ziel ook nodig om te groeien.
Of weet je ziel dan dat het met een ego samenwerkt die het toch niet gaat begrijpen en lekker de dader blijft?
Of is je ziel nog niet ontwikkelt genoeg, een lage ziel zeg maar, waardoor het ook geen kleiner ego kan ondersteunen?

Het is ook prima. En wat er klopt, dat maakt toch ook helemaal niet uit?
Ik volg mijn gevoel erin als we het er hier over hebben en vertel hoe ik denk te voelen hoe iets zit, maar in het dagelijks leven ben ik er eigenlijk niet mee bezig. Vroeger las ik er wel boeken over, nu niet meer.
Ik doe wat fijn voelt, en volg mijn stoom, en of het dan mijn ziel of mijn ego is ie spreekt maakt me eigenlijk totaal niets uit. Zolang ik me goed voel bij de keuzes die ik maak en de dingen die ik doe, is het mij best.

 

[Pendel]

Dit is het laatste wat ik in deze discussie wil aanvoeren, want voor mijn gevoel had ik alles vanuit mijn eigen visie en jij vanuit de jouw al voldoende toegelicht en ik voel me nu vastgehouden in deze discussie (al geef ik toe dat hij boeiend is, maar niet iets om hele dagen mee te vullen, al is het alleen al in mijn gedachten). Maar je kent me, elke vraag verdient een antwoord.

Maar hoe denk jij dan dat het gaat als je kiest om bijvoorbeeld het ene leven een dader te zijn en het andere leven een slachtoffer, omdat je dat ook mee wil maken?
Probeert de ziel je dan die ervaring te laten hebben? Of probeert je ziel je er in dat leven vanaf te houden want het is niet liefdevol? Dan heb je het niet geleefd, en niet meegemaakt, en dat wilde je wel en had de ziel ook nodig om te groeien.
Of weet je ziel dan dat het met een ego samenwerkt die het toch niet gaat begrijpen en lekker de dader blijft?
Of is je ziel nog niet ontwikkelt genoeg, een lage ziel zeg maar, waardoor het ook geen kleiner ego kan ondersteunen?

Al wat we leren komt voort uit ervaringen, hetzij op spiritueel vlak, hetzij op aards vlak. De beste manier om iets te leren of ervaringen opdoen is door het zelf mee te maken en te zien hoe je daarmee omgaat en, vooral, hoe je daarmee in het reine komt. Ik denk dat dat de motivatie is om een ziel toe te staan op die manier een leven te leven. In een dergelijk leven zal de ego harder aan je trekken om je op dat spoor te houden, maar de ziel zal blijven trachten je toch weer terug te brengen naar het pad wat leidt naar huis. Of je nu een hogere ziel of een lagere ziel bent, het blijven altijd de keuzes die je maakt die je route uiteindelijk bepalen. Een beter begrip kan hierbij helpen.
Maar nu, tenzij er nog andere meningen komen die niet aan de orde zijn gekomen, heb ik in dit onderwerp even genoeg mijn bijdrage geleverd hoor.

 

[Muriel]

Je hoeft niet te antwoorden als je er geen zin in hebt of het niet goed voelt. Ik wil niemand vasthouden in een discussie, soms komen er alleen nieuwe vragen op en ik had nog wel een aantal vragen, maar zal ze dan aan iemand anders stellen. Ik heb niet perse een vaste mening, als ik iets lees van iemand denk ik daar over na en pas mijn mening soms aan. Maar ik bergrijp nu dat je alleen nog maar hierover wilt praten met iemand met een andere mening dan de mijne. En dat je aan mijn mening nu geen bijdrage meer wilt leveren?

Ik zal dan ook niets met je laatste schrijven doen, want wat heeft het voor zin als ik daar toch niet op kan reageren omdat jij niet vastgehouden wil worden. Ik heb dan ook alleen de laatste zin gelezen over genoeg bijdrage tenzij er andere meningen komen het andere gaf me weerstand, waarom zou ik iets lezen als iemand er eigenlijk klaar mee is en zich vastgehouden voelt. Jij schrijft.. je kent me elke vraag verdiend een antwoord. op deze manier hoef ik helemaal geen antwoord. Ik was ook echt niet van plan er dagen mee te gaan vullen hoor.. we zijn ook al echt maanden met de Corona discussie bezig, waarin Jamathi een andere mening heeft...


Ik neem aan dat jij nu in deze beslissing en het geven van je reactie op deze manier naar je ziel hebt geluisterd en niet naar je ego?

Ik vind het ook prima als iemand klaar is met verdere discussie, maar ik voel me nu gewoon monddood gemaakt in mijn mening en het stellen van verdere vragen. Had je wel blijven reageren als ik er anders over dacht?
Het kan aan de manier van verwoording liggen of reageren, wat ik anders oppik in gevoel.
Maar ik las je berichtje en dacht echt jeetje jouw vasthouden, reageer dan niet.

 

[Pendel]

Dit vind ik eigenlijk niet fair van je en het klopt ook niet met wat ik zojuist nog schreef.
In je 5de post in ons heen en weer gesprek sinds gisterenavond schreef je:

Maar nog even een vraagje en dan hou ik er over op, iedereen ziet het nou eenmaal anders.

En daarna volgden toch nog 6 uitgebreide en diepgaande reacties waar in de meesten toch nog vragen stonden. Ik vond de discussie erg interessant, maar op een gegeven moment ben je voor je eigen gevoel wel klaar en ook dat gaf ik nu aan maar niet op de manier zoals je zojuist beschreef. Maar ik ben niet zo dat ik dan maar niet meer reageer als er vragen zijn.

Maar nu, tenzij er nog andere meningen komen die niet aan de orde zijn gekomen, heb ik in dit onderwerp even genoeg mijn bijdrage geleverd hoor.

Er staat niet "Maar nu, tenzij er nog andere meningen komen dan van jou die niet aan de orde zijn gekomen ....
Die conclusie trek je zelf terwijl ik dat helemaal niet heb geschreven, dus niemand maakt je monddood. Maar ik mag van mijzelf wel zeggen dat ik er voor dit moment wel even klaar mee ben. En dan voel ik mij wel vastgehouden omdat een eerder geschreven einde kennelijk niet geldig is. Verder is het forum groter dan alleen ik, dus waarom zou je je dan monddood gemaakt moeten voelen? Dat is toch niet van mij afhankelijk?
Ik wil gewoon meer dingen doen met mijn tijd, maar dit blijft dan in mijn hoofd hangen als iets wat op mij wacht. (ja, is van mij, weet ik, zal ook gezegd worden, maar een vraag voelt dwingender dan een gewoon gegeven mening van iemand zelf).

 

[Muriel]

Ik was ook van plan er eerder mee op te houden, maar door de vragen die volgden kwamen er toch weer nieuwe vragen op, en dan vind ik het toch weer leuk, als ik het niet leuk vond zou ik niet meer reageren.

Je geeft me in je reactie het gevoel van ik ben er zat van maar ik reageer toch maar, want je vraagt iets, en dat voelt voor mij niet goed. Graag of niet.
Je bent al maanden bezig om in discussie te gaan met Jamathi terwijl die ook zijn mening vasthoudt, meer dan ik dat doe, en dan ben je het met mij heel wat sneller zat en vindt je het genoeg. wat zegt dat over onze relatie?
Ik ben niet afhankelijk van jouw, maar het voelt niet fijn als iemand zo reageert. Tuurlijk mag je zeggen dat je er klaar mee bent, maar de manier waarop vind ik best communicatief vreemd. Dat is mijn gevoel en mening, en het is aan jouw of je er iets mee doet. je zou ook kunnen kijken hoe komt het over? Net als een ander egt dat je belerend bent. Jij denk ik ben dat niet, dus klaar. Je kunt ook open staan voor het gevoel van de ander.
Wat maakt het mij uit wat een ander vind of dat ik het een ander kan vragen, ik ben met jouw in gesprek, en vindt dat je niet heel leuk reageert.
Dat kan mijn gevoel zijn maar als het niet fijn voelt dan ben ik wel zo dat ik er iets van zeg. Jij vindt mij niet fair oke.
Ik vind dat ik me ut, als ik iets niet fijn vind.

Ik wil gewoon meer dingen doen met mijn tijd

Zo zeg je toch tegen iemand dat zij je tijd niet op de goede manier opvult, ook al zeg je het ligt aan mezelf, ik neem jouw tijd en je wilt er meer mee doen.
Dat zeg je in een discussie van een dag, terwijl je al maanden in andere discussies zit.
Hoe sta je dan tegenover mij?

Ik zie net een wow van Aprilbloesem... tuurlijk.... sorry moderators, het forumlid doet weer lastig...

 

[aprilbloesem]

Ik was ook van plan er eerder mee op te houden, maar door de vragen die volgden kwamen er toch weer nieuwe vragen op, en dan vind ik het toch weer leuk, als ik het niet leuk vond zou ik niet meer reageren.

Je geeft me in je reactie het gevoel van ik ben er zat van maar ik reageer toch maar, want je vraagt iets, en dat voelt voor mij niet goed. Graag of niet.
Je bent al maanden bezig om in discussie te gaan met Jamathi terwijl die ook zijn mening vasthoudt, meer dan ik dat doe, en dan ben je het met mij heel wat sneller zat en vindt je het genoeg. wat zegt dat over onze relatie?
Ik ben niet afhankelijk van jouw, maar het voelt niet fijn als iemand zo reageert. Tuurlijk mag je zeggen dat je er klaar mee bent, maar de manier waarop vind ik best communicatief vreemd. Dat is mijn gevoel en mening, en het is aan jouw of je er iets mee doet. je zou ook kunnen kijken hoe komt het over? Net als een ander egt dat je belerend bent. Jij denk ik ben dat niet, dus klaar. Je kunt ook open staan voor het gevoel van de ander.
Wat maakt het mij uit wat een ander vind of dat ik het een ander kan vragen, ik ben met jouw in gesprek, en vindt dat je niet heel leuk reageert.
Dat kan mijn gevoel zijn maar als het niet fijn voelt dan ben ik wel zo dat ik er iets van zeg. Jij vindt mij niet fair oke.
Ik vind dat ik me ut, als ik iets niet fijn vind.


Zo zeg je toch tegen iemand dat zij je tijd niet op de goede manier opvult, ook al zeg je het ligt aan mezelf, ik neem jouw tijd en je wilt er meer mee doen.
Dat zeg je in een discussie van een dag, terwijl je al maanden in andere discussies zit.
Hoe sta je dan tegenover mij?

Ik zie net een wow van Aprilbloesem... tuurlijk.... sorry moderators, het forumlid doet weer lastig...

ja, sorry, Muriel, ik schrik een beetje van je reactie.

 

[Pendel]

Sorry, maar wat je nu schrijft sta ik niet achter. Ik sta gewoon goed tegenover jou maar wel in alle vrijheid en ik had het gevoel dat ik die nu minder had. Dat van Jamathi had een hele andere invulling, namelijk die van moderator en wij hadden een gesprek. Maar als ik bij je op de thee zou zijn dan zou ik op een gegeven moment ook naar huis gaan.
Laten we dan maar zo zeggen: "Muriel, het was gezellig, bedankt voor de thee, maar nu moet ik echt naar huis!"

 

[Muriel]

Met Jamathi doel ik meer op de Corona discussie en zijn vaste mening waar je al maanden je eigen tegengestelde mening ook evengoed blijft geven los van het moderatorschap, zo ook in andere topics. Maar nu na een dag ben je het met mij al zat. Terwijl ik niet zo zeer een vaststaande mening heb. Voor mij voelt dit ook als gesprek.
Maar dat is prima, dat is goed, iedereen is daar vrij in. Maar het geeft mij het idee dat je mijn anders geformuleerde mening over het ego niet heel erg kan waarderen.
Ik had inderdaad het idee dat jij het het niet leuk vind als ik jouw mening bekritiseert en je dan niet vrij voelt, waarom in andere discussies dan wel? Vindt je mijn vragen te kritisch of niet fijn dan en ontneemt je dat de zin?


Aprilbloesem ik wil je niet laten schrikken. Verder niks loos hoor, ik voel me gewoon vrij om mijn mening te geven en mijn gevoel te uiten als ik iets vind. Ik zit gewoon nog blij achter de computer, mochten mijn woorden een ander gevoel geven..ik zit prima in mijn vel en voel me verder ook niet boos, maar geef gewoon wel mijn mening.
Maar ik wil daarmee totaal geen tijd opslokken, dus het was gezellig... bedankt voor te thee, ik moet nu echt naar huis. Zeg ik met wat humor.

En uiteraard bekijk ik wat ik lees vanuit mijn eigen perspectief, en waarschijnlijk is dat een vreemd perspectief als ik laat schrikken, en klopt mijn gevoel van geen kanten als ik bepaalde dingen voel, of bepaalde dingen op een bepaalde manier lees.

Dus no problem verder, Pendel je bent duidelijk geweest, en als dat voor mij even niet fijn voelde, is dat mijn pakkie aan.
Ik heb begrepen dat het voor jouw genoeg is, en je meer wilt doen met jouw tijd.
Jouw tijd is van jouw en is je van harte gegund.

Fijne avond dames, deze dame duikt lekker op de bank.

 

[Pendel]

Met Jamathi doel ik meer op de Corona discussie en zijn vaste mening waar je al maanden je eigen tegengestelde mening ook evengoed blijft geven los van het moderatorschap, zo ook in andere topics

Hier op het forum ben ik én lid én moderator en soms verdeelt zich dit. Het is niet óf óf. Mijn tegengestelde mening is mijn persoonlijke mening, mijn bijsturen in gedrag op het forum is moderator.

Laat ik het zo zeggen. Ik vond deze discussie serieus echt hartstikke interessant, want anders zou ik ook niet zo uitgebreid terug reageren, maar als voor mijzelf van alle kanten alles al is toegelicht (ik stelde overigens geen vragen maar reageerde op wat jij schreef en liet hier mijn gedachten en gevoel grondig overheen gaan), dan zakt op een moment mijn interesse voor dat moment weg en dat heb ik op geen enkele onvriendelijke wijze aangegeven. Nieuwe dag, nieuwe kansen denk ik dan maar want dan kan het weer vol van nieuwe energie en nieuwe ideeën zijn.

Ik wens jou ook een hele fijne avond. Ik ga andere dingen doen. Je blijft een lieverd hoor! Voor mij was het al no problemo.

 

[Pendel]

Je bent pagina 2 vergeten dogmar

 

[dogmar]

Je bent pagina 2 vergeten dogmar

had ik gewoon ff zin in