Wat heb jij vandaag geleerd op spiritueel gebied?

[Rainbow]

Ik ben benieuwd naar jullie leerervaringen op spiritueel vlak.
Het laatste jaar heb ik zoveel geleerd over mezelf en over het spirituele dat ik er soms zelfs verbaasd over was.
Maar als ik die leerervaringen of inzichten nu zou moeten opsommen kan er maar een paar noemen.
Daarom dacht ik, het zou leuk zijn om ze op te schrijven en te leren van elkaar wijsheden, nieuwe ontdekkingen, spirituele inzichten maar ook nieuwe vaardigheden.
Hopelijk kun je dan over een jaar terug kijken en zien wat je allemaal onderweg in je tas hebt gestopt aan kennis en ervaringen. Of waar je slechts een glimp van hebt opgevangen maar wel een tipje van de sluier hebt gezien. Ook dat is bewustzijnsverruiming en groei.

Het is niet mijn bedoeling om te discussiëren over verschillen maar meer om stil te staan bij groei.
Het zou leuk zijn wanneer ook jullie je nieuwe inzichten, je groei, je vaardigheden, je nieuwe kennis en wijsheden delen

 

[Rainbow]

Even kijken wat ik nog weet over het afgelopen jaar. Het gaat best een opsomming worden maar here goes..

1. Andermans gevoelens, emoties en gedachten kunnen mijn aura binnen komen en ik kan ze verwarren met de mijne (was een van de belangrijkste lessen dit jaar)
2. Als andermans gevoelens, emoties en gedachten kunnen binnen komen dan geldt dat voor alle dingen in deze wereld, alles heeft een trilling. Edelstenen hebben die ook maar zijn heel zuiver in hun trilling, zonder bijbedoeling of eigen agenda kunnen ze je dingen leren.
3. Omdat ik zo gevoelig ben, heb ik veel alleen tijd nodig om weer goed bij mezelf te komen. Het liefst in de natuur, want ook daar zijn geen bijbedoelingen of belangen.
4. Volg je eigen flow, ook als dat tegen de verwachtingen van anderen indruist. Sociaal ongemakkelijk is of mensen teleurstelt. Uiteindelijk lost alles zich weer perfect op, voor alle partijen.
5. Ons energetisch lichaam is vele malen groter dan ons fysiek lichaam. Als ik mijn bewustzijn naar mijn energetisch lichaam verplaats dan voel ik mijn vreugde, alsof alles mogelijk is. Zolang het maar dicht bij mijn hart ligt. Met je hart creëer je, je eigen wereld.
6. In het onbewuste, of het donker (zoals het ook weleens wordt genoemd) kunnen hele mooie dingen liggen. Bij mij was dat eigen regie, innerlijke zekerheid en vreugde. Als ik mediteerde richtingen pijn en verdriet dan verwachte ik vaak ellendige gevoelens en traumatische herinneringen en hoewel die er ook zeker waren, bleken er ook heel veel positieve dingen verborgen te liggen. Positieve dingen die vroeger door anderen werden afgekeurd en zo in het donker terecht kwamen, maar in zichzelf heel positief zijn. Ik dacht dat alles wat je uit het onbewuste haalt je in potentie onderuit kon halen, dat het mijn slechte eigenschappen zouden zijn, dat ze daarom daar zaten. Maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Het bleken juist delen van me te zijn de het krachtigste waren, wat voor anderen misschien lastig was en daarom werden afgekeurd. Maar niet omdat die delen zwak of slecht waren. Het tegendeel bleek waar.

Tot zover even, straks verder.

 

[NicoleBonnie]

3. Omdat ik zo gevoelig ben, heb ik veel alleen tijd nodig om weer goed bij mezelf te komen. Het liefst in de natuur, want ook daar zijn geen bijbedoelingen of belangen.

Dit herken ik. Ik denk iets dat ik bereikt heb in de laatste 4 maanden van 2018 is dichter bij de natuur te komen. Goed contact maken mezelf/gidsen ben ik mee bezig, dat wil nog niet altijd lukken. Maar het jaar is nog niet om, wie weet ben ik in december spiritueel een stapje verder.

 

[Rainbow]

Dit herken ik. Ik denk iets dat ik bereikt heb in de laatste 4 maanden van 2018 is dichter bij de natuur te komen. Goed contact maken mezelf/gidsen ben ik mee bezig, dat wil nog niet altijd lukken. Maar het jaar is nog niet om, wie weet ben ik in december spiritueel een stapje verder.

Mooi ja, dichter bij de natuur. Je foto's spreken boekdelen.
En die punten die ik noemde zijn bij mij ook geen dingen die ik 24/7 vanzelf goed doe. Het is meer dat ik weet dat het zo werkt bij mij en dat ik hier aandacht aan kan besteden als ik vastloop. Maar loop best vaak nog vast hoor. Het is alleen dat ik jaren geleden helemaal niet wist dat ik uberhaupt ver van mezelf af was, de natuur nodig had en emoties van anderen overnam. Ik had écht helemaal geen idee. Nu wel, maar dan neem ik nog steeds soms emoties over, ben me er nu alleen sneller bewust van en weet wat het is.

 

[Muriel]

Ik herken het stuk veel rust nodig hebben ook, veel eigen tijd inplannen, omdat ik dat nodig heb door het vele oppikken van dingen, ook als het lijkt alsof het in een periode minder nodig is moet ik het of beter gezegd kan ik het er het beste inhouden. Ik kan niet anders dan met een agenda werken door werk, gezin en sociale contacten, maar plan nu ook bewust dagdelen voor mezelf in, en daar plan ik dan andere dingen omheen. Nu spreek ik bijvoorbeeld niet met iemand af, als ik zelf nog geen dagdeel voor mezelf heb gehad.

Ik heb geleerd met de stroom mee te gaan, en verwachtingen los te laten, omtrent mezelf, maar ook omtrent de kinderen. Eerder kon ik me wel druk maken als ze niet genoeg aandacht aan school besteden, zo zonde als je blijft zitten of een niveau terug moet terwijl je het wel kunt, nu heb ik zoiets als het zo stroomt kan daar wel een reden voor zijn die ik nu niet zie.

Ik heb geleerd meer balans aan te brengen in bijvoorbeeld contacten, ik kan mensen helpen, maar mensen moeten ook hun eigen pad lopen, soms is een dagdeel voor mezelf inplannen belangrijker dan de ander helpen met iets wat diegene zelf op moet gaan lossen. Dat deed ik eerder niet.
Ik heb geleerd in als ik dan vind dat ik net zoveel waard ben als ieder ander, ook dieper op die waarde in moet gaan, en juist nog veel meer voor mezelf kiezen, balans houden in contacten, niet gaan rennen en redden als het niet terugstroomt. Te vertrouwen op de stroom, dat ik aantrek wat op dat moment past.

Afgelopen jaar heb ik ook geleerd tevreden te zijn met wat ik me al eigen heb gemaakt. Soms bleef ik weleens zoeken naar nieuwe methodes, nieuwe middelen, om vervolgens terug te komen bij iets waar ik al mee werkte, en in te zien dat het eigenlijk al in huis is, maar dat ik wat in huis is verder uit kan diepen, of er verder mee kan gaan.

Ik heb geleerd meer aandacht te geven aan mijn gevoel en minder te analyseren. Als iemand bijvoorbeeld mijn tijd wilde, en ik had eigenlijk geen zin, of er was een strubbeling in een contact kon ik net zo lang analyseren totdat een ander het voordeel had. Dan dacht ik dingen als ja maar je moet ook kritisch naar jezelf kijken, en die ander heeft er een reden voor waarom hij zich zo opstelt en dat is logisch, ik kon net zolang analyseren dat ik dan toch weer een ander tegemoet kwam. Nu luister ik meer naar mijn gevoel, als ik iets niet wil, dan maakt de reden niet zozeer uit, ( Tuurlijk denk ik er nog wel iets over na, maar ik zeg veel sneller, ook al kan die ander gelijk hebben, ik doe wat ik nu voel.

Ik heb ook geleerd dat mijn eerste gevoel wat ik bij iemand heb, vaak de juiste is, en dat er in dat eerste moment vaak de les of het leerdoel zit van het contact. Ook al is dat moment maar een minuut. Zo leerde ik een keer iemand kennen, waar ik het eerste moment een naar gevoel bij had, alsof iemand me iets af wilde nemen. Later is dat verandert werd het een leuk contact, en vergat ik uiteraard die ene minuut, maar het contact eindigde omdat die persoon me geld afhandig wilde maken en toch andere intenties bleek te hebben.
Ook met vriendschappen die ik nu nog heb, blijkt er in de eerste kennismakingsminuut een item te zitten wat terugkomt in de vriendschap, en wat een les bevat. Zo leerde ik een van mijn beste vriendinnen kennen toen ze problemen had met haar zoontje, en dacht ik wat vervelend, ik moet haar helpen, het jongetje huilde enorm, ze kon hem niet rustig krijgen in een openbare gelegenheid, en gaf me het gevoel dat ze problemen had met zorgen. Later in de vriendschap bleek juist dat ons grote leerpunt te zijn, zij had problemen met zorgen voor, en ik problemen met niet teveel te zorgen.
Nu als ik kijk naar de grootste items in contacten, en terug kijk naar het eerste moment, herken ik er altijd iets in. Soms bouwen we van alles om mensen heen door situaties, gebeurtenissen met elkaar, maar als ik terug ga naar het allereerste basisgevoel blijkt de energie vaak het best vertaald. Natuurlijk groeien mensen, maar als ik terugga naar het basisgevoel bij de persoon lukt het om stromen te veranderen.

 

[Muriel]

Wat ik overigens ook heel geinig vind is dat ik de afgelopen week het idee had ook een topic over zoiets te plaatsen, maar het was een aantal maal te laat, en ik dacht ik weet het even niet goed hoe te omschrijven. Ik dacht laat maar het komt vanzelf wel, en nu staat er zoiets door jouw geplaatst Rainbow, en denk ik weer ,dit is weer een antwoord, van laat de stroom maar, dan komt er vanzelf te staan wat je wilde, en in je hoofd had, en waarschijnlijk beter.

 

[Rainbow]

Muriël, mooi wat je schrijft. Die rust inbouwen is inderdaad herkenbaar, die balans in contacten en meer aandacht voor gevoel ook.
En wat betreft dat eerste gevoel over het leerdoel of les vind ik best een bijzondere eigenschap!

 

[Rainbow]

Wat ik overigens ook heel geinig vind is dat ik de afgelopen week het idee had ook een topic over zoiets te plaatsen, maar het was een aantal maal te laat, en ik dacht ik weet het even niet goed hoe te omschrijven. Ik dacht laat maar het komt vanzelf wel, en nu staat er zoiets door jouw geplaatst Rainbow, en denk ik weer ,dit is weer een antwoord, van laat de stroom maar, dan komt er vanzelf te staan wat je wilde, en in je hoofd had, en waarschijnlijk beter.

Ja ik liep er ook al een paar dagen mee, maar was steeds te moe om het te verwoorden. Ik wilde die inzichten die soms opduiken eens opschrijven omdat ze ook zo weer weg zijn bij een nieuwe dag. Vond dat steeds zo zonde. Leuk dat we dat allebei hadden, wat was dat gezegde ook al weer, twee zielen één gedachte?

 

[Muriel]

Muriël, mooi wat je schrijft. Die rust inbouwen is inderdaad herkenbaar, die balans in contacten en meer aandacht voor gevoel ook.
En wat betreft dat eerste gevoel over het leerdoel of les vind ik best een bijzondere eigenschap!

Ik weet niet of het een bijzondere eigenschap hebben, we hebben het denk allemaal maar zijn ons er niet altijd bewust van. Als ik erover nadenk kan ik ook altijd wel oproepen hoe iemand de eerste keer dat ik hem zag keek, of hoe zijn of haar houding was. Die eerste blik kan ik jaren later nog oproepen.

 

[Rainbow]

Ik weet niet of het een bijzondere eigenschap hebben, we hebben het denk allemaal maar zijn ons er niet altijd bewust van. Als ik erover nadenk kan ik ook altijd wel oproepen hoe iemand de eerste keer dat ik hem zag keek, of hoe zijn of haar houding was. Die eerste blik kan ik jaren later nog oproepen.

Ik noem het bijzonder omdat ik dat niet kan, de les uit een relatie in het eerste contact duiden. Heb het ook nog niet eerder gehoord.
Wel die eerste indruk hoor, dat die altijd wel klopt maar dat zegt niets over de les die in het contact zou kunnen zitten.

Ik ben me wel steeds meer bewust geworden van dat ik een wandelende leugendetector ben. Daar vertrouwde ik vroeger niet altijd op maar inmiddels wel. Als iemand dan iets tegen me zegt wat niet klopt, of me iets wijs wil maken dan komt er een luid en duidelijke innerlijke stem die zegt, "je liegt". Daar is nooit iets vaags aan maar heel helder en duidelijk. Ik heb wel even moeten wennen hoe ik daarmee omging in contacten. Voelde me dan een soort figurant in de film Liar Liar van Jim Carrey. Mensen hebben zoveel redenen om te liegen, dat maakt ze geen slecht mens en heel vaak is het niet eens bewust. Maar vond dat wel eens lastig omdat ze van binnen toch minder mooi bleken dan ik had gedacht. Maar je wordt er vanzelf wel verdraagzaam en vergevingsgezind van. Dat is dan wel weer de mooie kant ervan.

 

[Muriel]

Een wandelende leugendetector is ook mooi.
En ook zeker een mooi iets om verdraagzaam en vergevingsgezind van te worden, Liegen gebeurt vaak ook uit angst inderdaad.

 

[Muriel]

Ik had vanmiddag iets aparts, ik zat in de tuin, en besloot een aartsengel aan te roepen, om mijn dochter met iets te helpen. Voor ik begon met aanroepen was ik bekaf, van een paar keer weer te laat naar bed, hectische diensten gedraaid, maar ineens was het of ik vanuit mezelf allemaal dunne gouden draden naar boven zag gaan, of er iets door me heen ging, en naderhand voelde ik me totaal niet moe meer, was het net of ik alles ook veel scherper zag.

 

[Silver]

O wat prachtig Muriel. De hulp vanuit die wereld is echt schitterend hè?

 

[Rainbow]

Wat een mooie ervaring Muriël, fijn om te lezen terwijl ik op het punt sta mijn dag te starten.

Ik heb gisteravond een website gevonden over Lilith (https://fauvismastrology.wordpress.com/lilith/) een punt in de horoscoop die me al langer boeit omdat dit punt in mijn geval nogal sterk staat. En hoewel ik er al veel over wist, vallen nu pas echt alle puzzelstukjes op zijn plaats. Het is fijn om je eigen gedachten ergens anders beschreven zien staan en bevestigd zien worden.

 

[wolf robe]

Ik heb mooie inzichten over en voor mijzelf verkregen gisteren en vandaag
Terug gekeken naar wat ik ooit was: 5,5 jaar geleden een zielig hoopje mens, en waar ik nu sta. In mijn kracht, zelfstandig, onafhankelijk, zelfverzekerd, liefdevol persoon. Mijn leven goed op orde, op de meeste aspecten. Ik kom niets tekort.
Meerdere malen ben ik alles kwijt geweest, met als dieptepunt mijn situatie van bijna 6 jaar geleden (enkelen hier weten volgens mij waar het over gaat). Ondertussen alles voor mijzelf weer opgebouwd op eigen krachten.
Ik stelde ergens de vraag "stel dat ik een nieuwe relatie krijg, met samenwonen en al, maar dat gaat uiteindelijk stuk. Wat als ik dan wéér alles kwijt raak? Ik wil niet terug naar die situatie van toen". Uiteraard kreeg ik een shitload van reacties dat ik een materialist zou zijn enzo, maar dat ben ik niet. Ik kreeg ook heel veel fijne en liefdevolle reacties. Maar toen kreeg ik het inzicht: het gaat mij niet om de materie die ik misschien kwijt zou kunnen raken: ik wil niet terugvallen naar het zielige hoopje mens dat ik toen was. En dat kan ook helemaal niet meer volgens mij, want ik ben zo enorm gegroeid in de laatste jaren!
Toen nog wat reacties dat ik eerst van mijzelf moet leren houden voor ik van iemand anders kan houden enzo. Lief bedoeld natuurlijk, maar dat had niets te maken met mijn vraag. Toch daar weer over gaan filosoferen (aangezien ik dat nu eenmaal graag doe) in mijn hoofd. En tot de conclusie gekomen dat ik mijn wensen de Kosmos in mag sturen; de Kosmos stuurt mij ongetwijfeld wel een of andere richting op waar ik heen moet, en die zorgt ervoor dat ik op het juiste pad blijf om mijn wensen te verwezenlijken

 

[Silver]

Wat goed Wolf.

 

[Rainbow]

Wat fijn dat het nu zo goed gaat Wolf. Mooi inzicht ook en heel begrijpelijk dat je dat niet meer wilt!

 

[wolf robe]

Dank jullie wel. Nu echt weer even zo’n periode dat ik met trots op mijn leven terugkijk naar waar ik doorheen gegaan ben, en trots op mijzelf ben waar ik nu sta en wie ik geworden ben.
Een gevoel van trots wat ik niet echt gewend ben van mijzelf: ik doe gewoon wat gedaan moet worden en vind dat eigenlijk heel normaal. Maar nu toch echt zoiets van “ja, dat heb ik toch maar mooi effe geflikt!”

 

[wolf robe]

Overigens nog een fijn inzicht die ik mij verkregen heb. De leden van de Facebook-groep waar ik nog wel eens actief ben, zijn erg gericht op het tweelingziel-gebeuren. Iedere partner - of liever gezegd ex-partner (!) - lijkt een tweelingziel te zijn daar. Iedere vraag lijkt een reden te zijn om het onderwerp aan te halen in de reacties. Ik heb zelf zo’n periode ook gehad, maar ligt gelukkig inmiddels achter mij. Ik heb sindsdien ook zo mijn bedenkinge over dat hele TZ-verhaal, tot het mij ineens daagde: IK ben mijn Tweelingziel!
Mijn Mannelijke energie is de ene helft, en mijn Vrouwelijke energie is de andere helft. Wanneer deze twee perfect in balans zijn, heb ik mijn Twin gevonden (niet dat ik daar mee bezig ben overigens; ik volg gewoon mijn pad zonder daarbij verder stil te staan)

 

[Muriel]

hihi Wolf dat herken ik ook wel. Dat mensen bij iedereen die ze dierbaar is denken dat is mijn Tweelingziel. Ik heb begrepen dat het juist bijna niet voorkomt dat je je tweelingziel ontmoet, vaak pas in het laatste leven dat je leeft schijnt het.
Mooi hoe je het kunt bekijken.
Je eigen pad volgen is zonder meer goed.