Deze dagen moet de tuin weer winterklaar gemaakt worden en bolletjes geplant. Ik heb een aantal mooie tulpenbollen van hogere soorten weten te bemachtigen en die gaan deze week de grond in.
Ik werd ook aangenaam verrast door een plant die ik vorig jaar had geplant, namelijk de passieflora. Mij was verteld dat voor vruchtvorming twee planten nodig zijn omdat zij zich niet zelf zouden kunnen bevruchten. De takken van de plant hebben hard gewerkt, want ze slingerden zich over heel veel heen en hebben een groeikracht die haast niet is te evenaren. De plant zat barstensvol bloemen deze hele zomer, maar nu ontdekte ik bij meerdere van deze bloemen dikke knollen. De grootte van ongeveer een grote druif en geheel rond maar groter dan rozenbottels. Dus toch passievruchtjes.
De sites die ik nu vond met informatie beschrijven inderdaad dat er zelfbestuivende soorten zijn en soorten die een mannelijke en een vrouwelijke plant nodig hebben. De bestuiving vindt plaats door dit met de hand te doen of door bijen en hommels. Deze laatsten bewonen al jaren lang de spouwmuur van mijn woning en ik heb ze, samen met andere bijenachtige soorten deze zomer ook vaak in de weer gezien. Ik heb kennelijk geluk. En dan denk ik met een glimlach: "Dank je wel lieve hommels!"
Dit is pas het eerste jaar dat ik dit ontdek en ik ben benieuwd of ze in oktober volledig kleuren en uitrijpen. En anders volgend jaar als de plant al wat ouder is.
De druif aan de voorzijde van de woning doet het ook goed, maar er hangt dit jaar nog maar één druiventrosje aan de plant. Ook hier moet ik nog even geduld hebben. Het zal best goed komen.
De kiwiplanten aan de voorzijde hebben alles wel overleefd maar zijn niet heel veel groter geworden in vergelijking met vorig jaar. Ik denk dat zij toch behoorlijk hebben geleden onder de droogte en hitte van deze zomer. Ik ben ervan overtuigd dat ook deze planten zich straks weer goed zullen herstellen.
(schrijffoutje verbeterd)
Ik werd ook aangenaam verrast door een plant die ik vorig jaar had geplant, namelijk de passieflora. Mij was verteld dat voor vruchtvorming twee planten nodig zijn omdat zij zich niet zelf zouden kunnen bevruchten. De takken van de plant hebben hard gewerkt, want ze slingerden zich over heel veel heen en hebben een groeikracht die haast niet is te evenaren. De plant zat barstensvol bloemen deze hele zomer, maar nu ontdekte ik bij meerdere van deze bloemen dikke knollen. De grootte van ongeveer een grote druif en geheel rond maar groter dan rozenbottels. Dus toch passievruchtjes.
De sites die ik nu vond met informatie beschrijven inderdaad dat er zelfbestuivende soorten zijn en soorten die een mannelijke en een vrouwelijke plant nodig hebben. De bestuiving vindt plaats door dit met de hand te doen of door bijen en hommels. Deze laatsten bewonen al jaren lang de spouwmuur van mijn woning en ik heb ze, samen met andere bijenachtige soorten deze zomer ook vaak in de weer gezien. Ik heb kennelijk geluk. En dan denk ik met een glimlach: "Dank je wel lieve hommels!"
Dit is pas het eerste jaar dat ik dit ontdek en ik ben benieuwd of ze in oktober volledig kleuren en uitrijpen. En anders volgend jaar als de plant al wat ouder is.
De druif aan de voorzijde van de woning doet het ook goed, maar er hangt dit jaar nog maar één druiventrosje aan de plant. Ook hier moet ik nog even geduld hebben. Het zal best goed komen.
De kiwiplanten aan de voorzijde hebben alles wel overleefd maar zijn niet heel veel groter geworden in vergelijking met vorig jaar. Ik denk dat zij toch behoorlijk hebben geleden onder de droogte en hitte van deze zomer. Ik ben ervan overtuigd dat ook deze planten zich straks weer goed zullen herstellen.
(schrijffoutje verbeterd)
Laatst bewerkt: