Sociaal media.

[Muriel]

Zo nu en dan probeer ik t weer maar ik denk dat sociaal media echt niet voor me is weggelegd. Zou dit met hsp van doen hebben?
Facebook heb ik al een jaar terug verwijdert. Ik heb nog wel Instagram ook om mijn kids in de gaten te houden of het allemaal goed verloopt. Ze niet gepest worden on line enzo. Maar als ik er even opzit raak ik al weer overprikkelt.
Het staat voor verbinding met elkaar maar voor mijvoelt het soms juist of er geen verbinding is maar puur elke keer laten zien wat men doet. Zoiets als dit forum vind ik dan wel leuk omdat er uitgewisselt wordt.
Dat gebeurt ook op de media maar het geeft me geen fijn gevoel en ik weet ergens ook niet waarom?

Hoe ervaren jullie dit? Maken jullie veel gebruik van social media of whats app. Dat gebruik ik ook maar raak ik ook overprikkelt van bij veelvuldig gebruik.

Ik voel me soms gewoon vreemd dat iedereen het zo leuk vind. Elke keer fotos plaatst van wat men doet en ik als toch modern iemand begrijpt het niet....
Of misschien is het toch een stukje ergenis dat mensen helemaal in verbinding lijken te zijn op de media maar in het echte leven dan geen teken van verbinding lijken te tonen. Ik weet het niet.

 

[Rainbow]

Nee ik vind het niet vreemd. Ik heb er ook niets mee. Ik had eigenlijk allang mijn account willen verwijderen maar toen het me concertkaartjes ging kosten heb ik mijn account maar aangehouden (zo krijg ik updates wanneer er een extra concert wordt gegeven als een bepaald concert is uitverkocht). En de enige reden dat ik sociaal gezien nog een account heb, is dat mensen die mijn telefoonnummer niet hebben me kunnen benaderen. Het is het nieuwe telefoonboek.

Maar ik post verder niets, ik like ook niets. Feliciteren doe ik eigenlijk alleen wanneer ik iemand zijn telefoonnummer niet heb en eigenlijk is dat ook maar zelden het geval en altijd tijdelijk. Ik heb nu eenmaal liever iemand zijn telefoonnummer.

Ik heb meer met what's app. Daar zijn groepen aan wie ik dingen doorstuur en dingen uit mijn leven laat zien. Het fijne is dat ik dan precies kan kiezen met wie ik deel en het lijntje is gewoon korter. Minder spam enzo.

Zou kunnen dat het met hsp te maken heeft ja. Ik raak namelijk ook overprikkeld van al die berichten. Voornamelijk dat ik lukraak wat berichten te zien krijg, die totaal geen samenhang hebben en eigenlijk is het ook geen informatie die ik graag ontvang. Kan er gewoon niet zoveel mee. Mijn vriendenkring denkt er trouwens net zo over, dus er weinig gepost door mijn vrienden. Mijn facebook is heel saai .

 

[Muriel]

Daar hou ik van, van persoonlijke felicitaties en telefoontjes.
Misschien hou ik niet zo van social media omdat ik best wel veeleisend ben vraag ik me soms dan weer af?
Ik kan er heel slecht tegen als je iets post op social media, mensen reageren over hetgeen waar je mee bezig bent, of de situatie waarin je je bevindt, maar dat diezelfde mensen als je er niets over schrijft, er niets over zeggen. Met grotere dingen, maar ook met dingen als een verjaardag. Men feliciteert elkaar, maar als men niet leest dat je jarig bent, dan hoor je soms niets. Waardoor ik denk, oke ik snap het dat mensen druk zijn, niet overal aan denken, maar hoe zijn verbindingen dan, als men bij ziekte bijvoorbeeld geen interesse toont, maar op Social Media wel meteen de hartjes plaatst.
En ik ben toch ook wel iemand die van een persoonlijke noot houdt, goed op Social Media krijg je ook een felicitatie, en soms persoonlijke nooit, maar toch vraag ik me af, dat als de een wat met je deelt de ander het toch ook maar weer doet. Dat als de een wat van de ander liked, je elkaar maar weer terug liked.
Ik hou denk ik ook niet zo van dat massale, van allemaal maar verbonden zijn met elkaar, dat als ik iemand wat persoonlijks schrijf, ook iedereen dat maar weer leest. Het zullen gerust allemaal oprechte verbindingen zijn, en ik misschien een vreemde eend in de bijt, maar het voelt voor mij soms niet helemaal met de juiste intentie.
Ik raak er overprikkelt van, maar misschien is het voor anderen juist wel om overprikkeling tegen te gaan, het scheelt wel allemaal persoonlijke telefoontjes, je kunt heel snel iedereen in 1 klap bereiken. Dus misschien scheelt het juist prikkels.

 

[gouwepeer]

Hoe ervaren jullie dit? Maken jullie veel gebruik van social media of whats app.

Ik gebruik ze beiden, maar op Facebook mis ik meer berichten dan dat ik lees
Liken en felicitaties zijn op dit forum ook mogelijk, dus daar heb ik Facebook niet voor nodig

 

[Rainbow]

Ik kan er heel slecht tegen als je iets post op social media, mensen reageren over hetgeen waar je mee bezig bent, of de situatie waarin je je bevindt, maar dat diezelfde mensen als je er niets over schrijft, er niets over zeggen. Met grotere dingen, maar ook met dingen als een verjaardag. Men feliciteert elkaar, maar als men niet leest dat je jarig bent, dan hoor je soms niets. Waardoor ik denk, oke ik snap het dat mensen druk zijn, niet overal aan denken, maar hoe zijn verbindingen dan, als men bij ziekte bijvoorbeeld geen interesse toont, maar op Social Media wel meteen de hartjes plaatst.

Ja dan reageert men toch meer plichtmatig dan zonder Social Media.
Ik voel trouwens helemaal geen verbinding via Facebook, wat je zegt, teveel prikkels om me te kunnen afstemmen op de ander. Wil niet zeggen dat dit voor niemand geldt natuurlijk. Ik denk dat je heel goed verbinding kunt houden via Social Media maar dat er ook genoeg alternatieven zijn die minder massaal zijn en persoonlijker. Dat laatste heeft mijn voorkeur.

 

[Muriel]

Iedereen is ook anders inderdaad.
Als ik een foto plaats, geeft het me ook altijd iets van weerstand, waarom plaats ik iets? Wat wil ik ermee? Waarom zou ik iedereen willen laten weten waar ik ben of waar ik mee bezig ben? Ik begrijp dat soms niet. Soms ben ik wel eens weg met iemand, bijvoorbeeld gewoon een boswandeling, het eerste wat mensen doen is dan een foto maken voor social media, en ik kan daar soms gewoon niet bij. Dan denk ik waarom? Willen we een ander inspireren? Willen we een ander laten zien dat we het leuk hebben? Geeft het ons een goed gevoel als we dan een like krijgen?
Ik snap het soms gewoon niet goed. Ik vind het dan ook leuker om persoonlijk over de app mijn moeder eens een foto te sturen van de kleinkinderen, of een vriendin iets waar ik mee bezig ben. Maar waarom willen we het massaal vraag ik me af?
Bij reclame voor bedrijven en dergelijke snap ik het wel, maar bij persoonlijke dingen vind ik het soms apart.
Ik heb het ook gedaan en doe het soms nog, net of je dan toch mee gaat in die stroom maar ik krijg er altijd een gevoel bij van waarom?

 

[Rainbow]

Ja als je een foto plaatst voor iedereen voelt het voor mij alsof de verbinding met ieder op je Facebook gelijk is. Maar dat is meestal niet zo, een bepaalde foto zal ik liever met bepaalde personen willen delen dan met iedereen. Het contact verschilt ook per persoon, dus waarom zou ik een foto naar iedereen willen sturen, de verbindingen zijn niet gelijk of inwisselbaar. Ik stem dat dan af op het contact wat ik met iemand heb en wat ik van iemands interesses weet. Dus ik snap heel goed wat je bedoeld. Daarom deel ik ook niets via Facebook.

 

[Hilarion]

Haha, dan ben ik dus niet alleen. Facebook heb ik ook niks mee. Alleen foto's van mijn werk plaats ik wel eens. Maar privé eigenlijk nooit. Soms een like omdat mijn vrouw anders boos wordt haha.

 

[Muriel]

Ik las dit topic nog eens terug.
Ik voel me nog steeds af en toe een alien.
Heel af en toe spiek ik op media of mijn kids niks plaatsen waarvan ik zeg doe maar niet..
Maar ze plaatsen eigenlijk weinig.
Maar dan vind ik het zo vreemd dat ook als mensen op vakantie zijn ze dagelijks fotos plaatsen. Net of het eerste wat je doet als je uitstapt is... fotos op media.
Iedereen moet het zelf weten. Maar ik voel me dan zo vreemd ,dat ik dat zo vreemd vind.
Goed ik heb ook mijn zusje een.foto gestuurd en een vriendin.
Nu zei iemand laatst dat dat ik niet open ben omdat ik geen fotos plaats, dus ik zei ik zie het nut er niet van in om met een vage buurman of collega massaal mijn fotos te delen. Ik deel het met dierbaren en dan nog vaak persoonlijk. Omdat ik dan met die energie bezig ben.
Misschien is dat de reden dat ik niet van verschillende energie door elkaar heen hou.
Maar ik verbaasde me er wel weer enorm over. Dat mensen continue delen als ze op vakantie zijn. Ben ik dan misschien geen deler? Waarom vermaken mensen zich niet.met hun gezinnetje en is er toch schijnbaar behoefte aan aandacht van buiten? Of is het de gewoonte, wat normaal gevonden wordt?

Iedereen moet zelf weten wat hij zij doet. Het is niet zozeer bedoeld als discussie, maar meer dat ik mensen soms echt niet kan volgen...

 

[Pendel]

Maak je er niet druk om. Als je dat niet wilt doen, dan doe je het gewoon niet en het is niet aan een ander om jou te meten naar hun maatstaven. Dan ben ik nog een grotere alien dan jij want ik plaats helemaal niets, nergens. Als ik op vakantie ga dan ben ik op vakantie PUNT. Dan ben ik een periode weg, helemaal weg, met alleen even een telefoontje naar het thuisfront om te vertellen dat alles goed gaat en even polshoogte houden of alles thuis goed gaat. In geval van nood vind ik die GSM dan wel gemakkelijk plus dat het een leuke camera heeft. Ik vind mensen werkelijk slaven van social media naast het feit dat je straks nergens meer privé hebt, want je hele hebben en houden ligt al op straat. Ze weten al veel te veel van ons tegenwoordig.

Ik denk dat mensen die daar veel behoefte aan hebben van binnen ergens onzeker over zijn en bevestiging van de buitenwereld nodig hebben, maar zelfs dat kan op meerdere manieren.

 

[gouwepeer]

Zelf ben ik inmiddels ook al weer een paar maanden Facebookloos, en ik mis daar heel eerlijk gezegd helemaal niks aan. Het geeft ook een enorme rust om al het geklaag (Facebook lijkt soms op klaagboek) niet meer mee te krijgen.

 

[Muriel]

Ik maak me er niet druk om, maar ik vraag het me wel af. Gewoon omdat ik interesse in mensen heb. Wat maakt dat het zo werkt, en bij anderen niet? Ik ga het ook zeker niet doen. Maar de menselijke geest boeit me wel. Hele groepen gaan uit eten, en zwaaien druk met hun armen nog niet eten, eerst een foto. En als je een feestje hebt, moet je al alert zijn of je er niet opstaat als je niet wilt.
Ik vind dat hele deel concept zo vreemd. Of zijn we er in doorgeschoten?

 

[Pendel]

Mensen zijn er naar mijn idee ZWAAR in doorgeschoten, Of het nu FB, Instagram of wat dan ook is. Ze moeten er op hun voordeligst opstaan en liefst nog geretoucheerd met zo'n appje, want stel dat iemand die pukkel ziet of die niet symmetrische ogen of wat dan ook. Oh nog even dat buikje wegpoetsen en de gelaatskleur aanpassen. Een foto van mijzelf zul je op mijn FB niet vinden, nooit gehad daar ook.
Ik heb wel FB maar gebruik het al een aantal jaar niet meer. Al vond ik soms specifieke discussiegroepen wel leuk, maar dan krijg je de hele andere zooi er ook bij. Wat erop staat is van en voor mij en scherm ik af. Een tijdje terug zocht ik weer even naar een foto en werd direct al weer gebombardeerd via de chat. "Hé, waarom reageer je nooit meer?" Terwijl mijn laatste post duidelijk aangeeft dat ik voor onbepaalde tijd weg ben. Dus, nee, bedankt!

 

[Muriel]

Ik denk dat het ook met balans te maken heeft. Bij sommigen die niet constant plaatsen en die ook op andere manieren contact leggen vind ik het wel eens leuk om te reageren. En kan ik een bericht wel eens leuk vinden.
Misschien voelen we soms ook de intentie erachter, en daarmee het gevoel daar reageer ik op, en daar niet op. Terwijl het beiden vakantiefotos zijn.
Dat zwaar doorgeschoten wat jij zegt herken ik wel.
Maar ook in sociaal gedrag. Laatst ging mijn nichtje een wereldreis maken.en ze was wat verdrietig, een goeie vriendin had haar geen goeie reis gewenst, kwam pas weken later toen ze zelf wat stuurde, met zit je er al?
Maar de buurman die op Facebook een foto van zijn caravan plaatste, hij groet geen eens op straat wenste ze prettige vakantie met like. Ze had zelf ook net een foto geplaatst dus hoopte misschien op wederlikes.

Nu kunnen we zeggen mensen moeten niet verwachten van een ander maar ik kan me best voorstellen dat mijn nichtje ermee zat. Als je al vaak benoemd hebt wanneer je gaat. Waarom heb je minder interesse in een vriendin en like je een vage buur dan wel.
Mensen lijken sociaal echt verstoord door media. Ze onthouden die vriendin niet, maar de media maakt ze actief. En dat zie ik met veel situaties.

Ik kreeg laatst een reading van iemand op een foto van overleden familielid. Dat medium was verbaasd dat ik de reading met foto niet op social media wilde. Ik kreeg helemaal van jammer zeg.
Dan denk ik delen is leuk, maar niet een persoonlijke foto met schrijven.
Dat ze dat uberhaupt al willen...

 

[Pendel]

Vooral dat laatste ben ik met je eens. Sommige mensen communiceren meer met elkaar via chats dan in persoonlijk contact. Er zijn van die leuke spottende filmpjes over waar een koppel in een restaurant aan een tafeltje met elkaar praat via de chat. Daar lijkt de maatschappij steeds meer op en dit gaat volgens mij ook ten koste van communicatieve vaardigheden. Je kunt elkaar wel mooi begrijpen met woorden, maar waar blijft lichaamstaal? Ik vind het echt een verloedering van de maatschappij omdat zoveel hierdoor echt vervaagt.

 

[Pendel]

 

[Muriel]

Ik heb het zelfs al een aantal keer meegemaakt dat sterfgevallen op media gedeeld worden, en als je dan een tijdje niet ingelogd hebt, schrik je je rot.

 

[Muriel]

Ik ken dit filmpje..
Veelzeggend vind ik hem.

 

[Pendel]

Ik heb het zelfs al een aantal keer meegemaakt dat sterfgevallen op media gedeeld worden, en als je dan een tijdje niet ingelogd hebt, schrik je je rot.

Dat kan ik mij voorstellen. Er zijn zelfs landen waar het gebruikelijk is om foto's van overledenen en dan zelfs ook babies te posten. Ik heb daar eens een discussie met iemand over gehad, maar in dat land bleek dat gebruikelijk te zijn om dan foto's te verspreiden. Ik zou er niet aan moeten denken.

 

[Muriel]

Ik wil overigens niet in hokjes stoppen. Ik ken ook actieve sociaal media gebruikers, die daarnaast ook nog erg sociaal zijn. En ook fotos plaatsen zonder make up naast make up.