Ruimteschip Aarde

[gouwepeer]

Stel je nou eens voor dat we een ruimteschip hebben waarmee wij door de ruimte kunnen reizen. Zo'n ruimteschip moet aan heel wat eisen voldoen. We moeten namelijk zuurstof, water en voedsel hebben. Daarnaast hebben we ook bescherming nodig tegen kosmische straling. Onze thuisplaneet de Aarde heeft dat allemaal. Zuurstof, water en voedsel is aanwezig. Het magnetisch veld van de Aarde zorgt ervoor dat de hoog energetische geladen deeltjes (o.a. zonnewind) langs onze planeet wordt afgebogen. De ozonlaag houd ook voldoende uv straling tegen om de boel leefbaar te houden. Ons ruimteschip is voor wat dat betreft klaar voor de reis. Om alvast een tipje van de sluier op te lichten:
- De Aarde reist door het zonnestelsel in een baan om de Zon.
- Het zonnestelsel reist op zijn beurt weer door de Melkweg, ons sterrenstelsel
- Het sterrenstelsel is ook in beweging

 

[gouwepeer]

De baan om de Zone Aarde staat op een gemiddelde afstand van zo'n 149 miljoen km van de Zon. Naar deze afstand is ook de Astronomische Eenheid (AE) vernoemd. Als je op het kaartje van het zonnestelsel kijk en op een willekeurige planeet klikt zie je bij Jupiter (als voorbeeld) het volgende staan:

Afstand tot de zon 7,7841×108 km (5,2033 AE)

Dat houd dus in dat de gemiddelde afstand van Jupiter tot de Zon 5,2033 keer zo groot is dan de gemiddelde afstand tussen de Aarde en de Zon.
Nu is de baan van de Aarde rondom de Zon geen perfecte cirkel. De Maan (onze natuurlijke satelliet) trekt met zijn aantrekkingskracht aan de Aarde. De getijden, eb en vloed, worden ook door de aantrekkingskracht van de Maan veroorzaakt. Daarnaast staat de rotatieas van de Aarde schuin ten opzichte van de baan om de Zon. Hierdoor worden de seizoenen veroorzaakt.
Nu lazen we net dat de Maan aan de Aarde trekt, maar andersom trekt de Aarde ook weer aan de Maan. Gelukkig draait de Maan met een snelheid van 3680 kilometer per uur om de Aarde wat snel genoeg is om niet neer te storten. De Zon trekt ook aan de Aarde, maar de Aarde blijft dankzij zijn snelheid van 30km per seconden in zijn veilige baan.
Ruimteschip Aarde heeft dus een indrukwekkende snelheid van 30 km per seconden.

Door de aantrekkende werking van de Maan, die door het draaien om de Aarde steeds in een andere positie staat, beschrijft de Aarde een oscillerende baan. De Aarde trilt dus in zijn eigen baan. Dankzij deze oscillerende beweging varieert de afstand tussen de Aarde en de Zon. Verder zijn er ook nog andere planeten in het zonnestelsel die ook allemaal aantrekkingskracht uitoefenen. Dit heeft dan ook weer een kleine effect op de oscillerende baan van de Aarde.

 

[Pendel]

Helemaal waar. Alleen met dit ruimteschip kunnen we geen bestemming bepalen.

 

[gouwepeer]

De Aarde draait om zijn as (een volledige draaiing noemen we een etmaal) en draait in een baan om de Zon. Daarnaast is de as van de Aarde gekanteld. De schuinte van de as heeft echter geen vaste waarde, maar varieert tussen 22 en 24 graden. We hebben dus meerdere bewegingen:
- baan om de Zon
- draaiing om de as
- schommelen van de as (van 22 graden tot 24 graden duurt zo'n 40.000 jaar)
- oscillerende werking door de Maan

Door deze 4 bewegingen volgt de Aarde een baan om de Zon die afwisselend verder weg en dan weer dichterbij komt. Dit is een cyclus van zo'n 100.000 jaar waardoor de ijstijd en de warmere periode ontstaat.

 

[gouwepeer]

Alleen met dit ruimteschip kunnen we geen bestemming bepalen.

We vliegen op de automatische piloot waardoor we geen bestemming kunnen kiezen.
Om het verhaal over de ijstijd te verduidelijken:

Hoe ontstaat een ijstijd?

De draaiing van de aarde: je merkt er niets van maar het heeft wel grote gevolgen. Of we weer een ijstijd krijgen bijvoorbeeld...

schooltv.nl

En dan nog een mooie animatie over hoe wij om de Zon draaien terwijl de Zon zelf ook in beweging is:

 

[gouwepeer]

Tijdens de reis van de Zon in een baan om de Melkweg komen we in verschillende gebieden. Zo zijn er rustige gebieden, maar ook gasrijke delen waaruit nieuwe sterren kunnen ontstaan. Verder zijn er plaatsen waar zich sterrenhopen bevinden zodat de Zon in de buurt van een andere ster kan komen. Voor de baan van de Aarde zal dat geen invloed hebben aangezien we op een ruime afstand van zo'n ster zullen blijven. Wel zal de aantrekkingskracht van zo'n andere ster de Oortwolk kunnen beïnvloeden en eventueel de Kuipergordel. Hierdoor worden de banen van de miljarden kometen worden verstoord waardoor er een reële kans is op een inslag zoals de inslag die 65 miljoen jaar geleden de dinosauriërs hebben uitgeroeid. Zo'n verstoring van de Oortwolk komt om de 27 miljoen jaar voor. Dit is dus een cyclus die bij de reis van de Zon hoort.

 

[gouwepeer]

Nu hebben we het zonnestelsel gehad (De Zon met daaromheen 8 planeten en daarnaast dwergplaneten en kometen) en de Melkweg, een verzameling van 200 tot 400 miljard sterren. In de nabijheid van de Melkweg bevinden zich ook een aantal dwergstelsels. Daarnaast vormen de Melkweg met een hoop andere sterrenstelsels een cluster (de lokale groep) van sterrenstelsels welke zich in de zelfde richting bewegen: richting de Grote Aantrekker. En om het verhaal compleet te maken vormen alle sterrenstelsels bij elkaar 1 enorm groot kosmische web. Dit is een onvoorstelbaar groot web die op zijn beurt ook weer een eigen roterende beweging heeft. Alles beweegt dus, met snelheden van kilometers per seconden. Gelukkig merken wij daar niets van.

 

[gouwepeer]

Nu kunnen we wel rondom de Aarde in een ruimtestation te boel observeren. Ten onrechte word vaak gedacht dat je buiten de dampkring gewichtsloos bent. Het ruimtestation ISS wordt door de Aarde aangetrokken. Om de voorkomen dat de ISS op de Aarde neer stort heeft dit ruimtestation een bepaalde snelheid om de Aarde. Het is deze snelheid die er voor zorgt dat de ISS in zijn baan blijft. Door deze snelheid ervaren de kosmonauten gewichtsloosheid in het ruimtestation. De aantrekkingskracht is natuurkundig gezien een valversnelling. Door de snelheid van de baan om de Aarde krijg je een evenredige tegengestelde versnelling waardoor de bezoekers van het ruimtestation geen gewicht ervaren.

 

[Pendel]

Alleen met dit ruimteschip kunnen we geen bestemming bepalen.

We vliegen op de automatische piloot waardoor we geen bestemming kunnen kiezen.
Om het verhaal over de ijstijd te verduidelijken:

Hoe ontstaat een ijstijd?

De draaiing van de aarde: je merkt er niets van maar het heeft wel grote gevolgen. Of we weer een ijstijd krijgen bijvoorbeeld...

schooltv.nl

En dan nog een mooie animatie over hoe wij om de Zon draaien terwijl de Zon zelf ook in beweging is:

Erg indrukwekkende video. Beslist waard om op de site een apart plekje te geven zodat ie niet in het moeras van posten verdwijnt. Haast een kunstwerk van betekenis en met een betekenis.

 

[Verwijderd lid 1604]

Tijdens de reis van de Zon in een baan om de Melkweg komen we in verschillende gebieden.

Klopt, sinds dec. 2012, is ons zonnestelsel zo'n gebied ingevlogen, vol negatieve energie.
Je kan het duidelijk merken in deze tegenwoordige tijd.

 

[gouwepeer]

vol negatieve energie.

Dan is het de hoogste tijd om daar weer zo snel mogelijk uit te komen

 

[Verwijderd lid 1604]

Dan zal ons zonnestelsel veel sneller moeten gaan.
Rondje Melkweg 220 miljoen jaar.
Op Aarde hebben wij seizoen tijden.
In de Melkweg heb je ook verschillend face's, van energieën.
Is afhankelijk hoe groot deze face is, kan misschien een paar jaar duren, maar ook duizenden jaren.

 

[gouwepeer]

Om aan te geven hoe klein onze Aarde (met zijn diameter van ongeveer 13.000 km) is:

 

[aprilbloesem]

Het geeft een leuk beeld van hoe relatief, relativiteit is, en wat perceptie eigenlijk inhoudt mooi filmpje

 

[Verwijderd lid 1604]

 

[gouwepeer]

Mooi filmpje, vergelijkbaar met het filmpje in post #5.