Opslag van eicellen, sperma en zaden op de maan

[gouwepeer]

gezien alle ontwikkelingen in ons eigen belang en de ver reikende gevolgen daarvan

Enerzijds helpt de mensheid de natuur om zeep, maar anderzijds zal de Aarde ooit op houden te bestaan als thuisplaneet voor organische levensvormen.
Even een gedachten experiment:
Stel je voor dat de mens steeds verder komt met de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (ai) tot op het punt dat dat ook bezield zal worden. Kan het dan mogelijk zijn dat wij ooit als kunstmatige levensvorm gaan reïncarneren? Met andere woorden: zal dat dan een vorm van evolutie zijn?

 

[Pendel]

Daarom schreef ik ook: "We zijn het en we zijn het tegelijkertijd niet". Ik voel mij ook sterk verbonden met de natuur en zou niet zonder kunnen. Dat zou mij doodongelukkig maken en een heel onbestemd gevoel geven. De natuur voedt mij en houdt mij in balans. Ik voel de natuur.
Maar dat staat los van wat ik eerder schreef, dat we op een bepaald moment door de eeuwen heen toch veranderingen hebben ondergaan die (nog) niet te verklaren zijn. We merken nu al verschillen tussen de mensen van nu en nieuwetijdskinderen die eigenschappen hebben die vele anderen niet hebben. Er zijn genetische verschillen gevonden. En dan vraag ik mij af of dit veranderingen zijn door de "gewone" evolutie of dat iets niet van hier de hand daarin heeft gehad en dat zich dit verder is gaan evolueren.
Tussen mensen en de gehele natuur bestaan er al zoveel verschillen op het vlak van intelligentie en de mogelijkheid dit, let wel, in een schrikbarend snel tempo verder te ontwikkelen. Daar doelde ik op. Zijn wij dit ook zelf of heeft iets of een soort van iemand hier invloed op gehad wat niet van deze aarde is? Dus met andere woorden maken wij nog steeds wel geheel deel uit van The Circle of Life of staan we nu op een andere trede?

 

[gouwepeer]

Daarom schreef ik ook: "We zijn het en we zijn het tegelijkertijd niet".

Dat snap ik, en daar ben ik het ook volkomen mee eens. Maar over mijn idee zit ik wel eens vaker te denken, en jouw reactie triggerde dat idee ineens. Het dubbele gevoel sluit daar namelijk ook mooi bij aan.

 

[Muriel]

Enerzijds helpt de mensheid de natuur om zeep, maar anderzijds zal de Aarde ooit op houden te bestaan als thuisplaneet voor organische levensvormen.
Even een gedachten experiment:
Stel je voor dat de mens steeds verder komt met de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (ai) tot op het punt dat dat ook bezield zal worden. Kan het dan mogelijk zijn dat wij ooit als kunstmatige levensvorm gaan reïncarneren? Met andere woorden: zal dat dan een vorm van evolutie zijn?

Dan is de vraag of een geest kan oprijzen uit kunstmatige intelligentie. In sommige gevallen lijken we de hersenen ook niet nodig te hebben, en is het in sommige gevallen geen hersenen , wel geest. Dus zou dat ook geen verschil maken om kunstmatige intelligentie te bezielen en zo te reincarneren misschien. Ik weet het niet goed.

 

[gouwepeer]

Dan is de vraag of een geest kan oprijzen uit kunstmatige intelligentie.

Kunstmatige intelligentie zal dan een stuk gereedschap voor de ziel zijn, net zoals het menselijk lichaam dat ook is. Wetenschappelijk gezien is er nog wel een hele lange weg te gaan, maar ik acht het niet onmogelijk.

 

[Pendel]

Mee eens. Ik zie het lichaam ook gewoon als een vervoermiddel van de ziel, dus jouw gedachtegang gouwepeer vind ik helemaal niet uit de lucht gegrepen en er zal heus een moment in de toekomst komen waarin het mogelijk is het te koppelen aan een kunstmatig lichaam, maar zal inderdaad nog heel lang duren voor het zover is. Alhoewel, als ik nadenk over hoe snel mensen zich ontwikkelen qua intelligentie dan zou dit moment dichterbij kunnen zijn dan we denken.
Maar dan komt de vraag, willen we dit? Want dan zou leven ook oneindig ver gerekt kunnen worden en willen we dat?

 

[Muriel]

Daarom schreef ik ook: "We zijn het en we zijn het tegelijkertijd niet". Ik voel mij ook sterk verbonden met de natuur en zou niet zonder kunnen. Dat zou mij doodongelukkig maken en een heel onbestemd gevoel geven. De natuur voedt mij en houdt mij in balans. Ik voel de natuur.
Maar dat staat los van wat ik eerder schreef, dat we op een bepaald moment door de eeuwen heen toch veranderingen hebben ondergaan die (nog) niet te verklaren zijn. We merken nu al verschillen tussen de mensen van nu en nieuwetijdskinderen die eigenschappen hebben die vele anderen niet hebben. Er zijn genetische verschillen gevonden. En dan vraag ik mij af of dit veranderingen zijn door de "gewone" evolutie of dat iets niet van hier de hand daarin heeft gehad en dat zich dit verder is gaan evolueren.
Tussen mensen en de gehele natuur bestaan er al zoveel verschillen op het vlak van intelligentie en de mogelijkheid dit, let wel, in een schrikbarend snel tempo verder te ontwikkelen. Daar doelde ik op. Zijn wij dit ook zelf of heeft iets of een soort van iemand hier invloed op gehad wat niet van deze aarde is? Dus met andere woorden maken wij nog steeds wel geheel deel uit van The Circle of Life of staan we nu op een andere trede?

Ik denk dat we misschien op een andere trede staan in de zin van dat we wachten tot we andere dimensies binnentreden. Als meer mensen bijvoorbeeld een bepaald bewustzijn krijgen op den duur, veranderen deze dingen. Dan is er meer Co creatie met natuurwezens bijvoorbeeld. Daarom zijn er denk ik ook nieuwetijds kinderen met andere eigenschappen gekomen, om te zorgen dat we naar dat andere bewustzijn gaan.
Ik denk dat de natuur net zo magisch is als dat wij zijn, we creëren alles met onze gedachten, als we zelf een andere laag bewandelen, dan zal de natuur ook weer andere vormen aannemen.

 

[gouwepeer]

Want dan zou leven ook oneindig ver gerekt kunnen worden en willen we dat?

We reïncarneren niet zomaar zonder doel. De evolutie zal ook een doel hebben gehad. Verder kan een kunstmatige levensvorm op een doel (levenspad) worden afgestemd (denk bijvoorbeeld aan buitenaardse beschavingen die ook al zo ver zijn, of nog meer open staan voor tot nu toe onbekende dimensies). Ik denk niet dat alle ontwikkelingen zonder reden gebeuren. Wel maken we fouten, maar dat zal ook bij de mens horen.

 

[Pendel]

De slotscéne van "I Robot" geeft hier wel een mooie voorstelling van wanneer de afgedankte robots losgekoppeld zijn van het overheersende systeem. Pas dan zijn zij zelfstandige entiteiten met een bezieling.

 

[Pendel]

Slotscène bij de brug. De eerste dag van vrijheid voor alle A.I.

 

[Muriel]

Maar vraag ik me ook weer af als we naar parallelle Universums kijken, is het dan niet zo dat alles eigenlijk al bestaat?
Alles wat nog moet komen, alles wat geweest is, en alles wat er is, is er al.
Het kunstmatige intelligentie bezielen lijkt nu een toekomstidee, maar bestaat misschien al lang in dat andere universum.
Het slecht omgaan met de aarde is al bekend, en dat het weer goed komt ook. En als er zoveel parallelle Unversums bestaan, is het oneindig, want er zijn oneindig veel mogelijkheden, dus iets kan misschien ook nooit eindig zijn. Sommige dingen lijken uitgestorven maar bestaan in een ander Universum gewoon nog wel.

Ik denk dat het onze taak deels is om andere lagen binnen te gaan.
Eerder kon ik mensen veroordelen, deed het me zo een pijn als iemand natuur sloopt, of er niet zuinig op is. In een andere dimensie, neem je alleen maar waar, en weet je dat alles er is en bestaat denk ik. En kun je je eigen natuur creëren , los van wat de ander doet.

 

[Pendel]

Korte film (even tussendoor) zeker het bekijken waard. Duurt totaal 13.23 minuten. Zelfs ontroerend.

 

[Pendel]

Want dan zou leven ook oneindig ver gerekt kunnen worden en willen we dat?

We reïncarneren niet zomaar zonder doel. De evolutie zal ook een doel hebben gehad. Verder kan een kunstmatige levensvorm op een doel (levenspad) worden afgestemd (denk bijvoorbeeld aan buitenaardse beschavingen die ook al zo ver zijn, of nog meer open staan voor tot nu toe onbekende dimensies). Ik denk niet dat alle ontwikkelingen zonder reden gebeuren. Wel maken we fouten, maar dat zal ook bij de mens horen.

Zonder fouten leren we niet

 

[Muriel]

Ik denk overigens ook dat het zo is dat wanneer wij als mensen op aarde ons gaan vergelijken met de natuur , dat we daarbij in het niet vallen.
Dan lijken we beperkt als mens, want we kunnen bijvoorbeeld niet tegen een hevige storm op of onweer die de bliksem in doet slaan.
Maar datzelfde zal een mier hebben als hij naar de mens kijkt.
Maar als je naar een andere dimensie gaat en je komt bijvoorbeeld aan gene zijde, dan is dat onweer weer heel anders te plaatsen en heb je een heel ander overzicht van de hele schepping. Dan zullen wij er heel anders in opgaan en mee communiceren. Dan zie je het evenwicht van een andere kant, en zullen onevenwichtigheden ook verdwijnen. Dan bouw je ook op wat je denkt.
Dus gaat misschien eigenlijk nooit iets verloren?

 

[Pendel]

Ik denk overigens ook dat het zo is dat wanneer wij als mensen op aarde ons gaan vergelijken met de natuur , dat we daarbij in het niet vallen.
Dan lijken we beperkt als mens, want we kunnen bijvoorbeeld niet tegen een hevige storm op of onweer die de bliksem in doet slaan.
Maar datzelfde zal een mier hebben als hij naar de mens kijkt.

Nu zal ik dat perspectief niet vergelijken met een mier, want ook al zijn wij veel groter, ons spierkracht en organisatievermogen is niet te vergelijken. Ik zou niet graag een mens tegenkomen met vergelijkbare spierkracht van de mier bijvoorbeeld want die tilt dan een flatgebouw op. Een mier is rolvast waardoor er veel meer structuur in de groep is, dus leider en volgers, veel meer dan bij mensen.
Ik denk overigens wel dat wij ooit meer vergelijkbaar waren met de natuur en net als dieren weersomstandigheden of aardbevingen van te voren aanvoelden met onze intuïtie, maar dat wij dat hebben afgeleerd om daarnaar te luisteren. We hebben onszelf in feite afgestompt en leunen meer en meer op de huidige technologie die ons beschermt. Ik denk dat daarmee heel belangrijke kwaliteiten verloren zijn gegaan. Sommigen van ons hebben dat nog, maar volgens mij lang niet zo sterk als we van nature hadden.

 

[Muriel]

Het gaat niet exact om die vergelijking maar gewoon om het perspectief. Iets lijkt groot voor de een maar vanuit een ander perspectief zie je het anders.
We praten over afgeleerd maar in een parallel leven, ben je misschien wel in de natuur. Alles bestaat. Het goed en fout maken we zelf. Jouw ziel is niet alleen dit leventje dat met technologie te maken heeft. Ik weet zeker dat ik tegelijk met dit leven in de natuur leef op een andere plek. Dat voel ik heel sterk. Alles bestaat gewoon nu. Ook al noemen wij dat, dat wat we hadden.
Ik zie dit technologische leven ook niet als fout, het bestaat gewoon naast het leven waar ik nu bessen aan het plukken ben en in mijn hut zit.
Wij mensen zijn het zelf die de boel afsluiten en beperkingen opleggen, de poorten sluiten. Wij erkennen onze natuur niet.
Het is niet de technologie die ons afstompt maar wijzelf die zo kortzichtig zijn om te denken dat we de aarde naar de knoppen brengen terwijl we elders in de natuur leven. We sluiten de deuren naar die verbindingen.
En daarmee onze creatiekracht. Ook de technogie kent zijn groei, dat is gewoon nu hier, en bestaat gewoon.
Net als de rest gewoon nog bestaat.

 

[Verwijderd 140923]

Stel je voor dat de mens steeds verder komt met de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (ai) tot op het punt dat dat ook bezield zal worden. Kan het dan mogelijk zijn dat wij ooit als kunstmatige levensvorm gaan reïncarneren?

Op Atlantis is dat al gebeurd. Er werden mensen gekloond en die waren bezield.

Dan is de vraag of een geest kan oprijzen uit kunstmatige intelligentie.

Ja, dat is een hele moeilijke. Maar stenen zijn zelfs bezield, waarom dan kunstmatige intelligentie niet.

In sommige gevallen lijken we de hersenen ook niet nodig te hebben, en is het in sommige gevallen geen hersenen , wel geest.

Ja, ik hoorde ooit eens van een meisje met nauwelijks enige intelligentie. eigenlijk niets, maar als ze in de supermarkt te weinig geld terugkreeg dat bleef ze met haar uitgestrekte handje staan wachten totdat het voldoende was.

Ik denk overigens wel dat wij ooit meer vergelijkbaar waren met de natuur en net als dieren weersomstandigheden of aardbevingen van te voren aanvoelden met onze intuïtie, maar dat wij dat hebben afgeleerd om daarnaar te luisteren

Hier is sprake van instinct. en sommige mensen hebben dat wel degelijk. Het zijn die mensen die bijvoorbeeld op die oudejaarsnacht in café het Hemeltje waren en die vlak voordat de brand uitbrak naar een ander café gingen. In hun bewustzijn was dat om iemand anders gelukkig nieuwjaar te wensen. wij mensen hebben overal een rationele reden voor. Die mensen die naar de wc lopen vlak voordat het plafond naar beneden komt vallen op de plek waar ze zitten te lezen. Dat soort dingen.
volgens mij luister je niet naar je instinct, maar handel je naar je instinct zonder dat het je bewustzijn bereikt.

 

[aprilbloesem]

Stel je voor dat de mens steeds verder komt met de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (ai) tot op het punt dat dat ook bezield zal worden. Kan het dan mogelijk zijn dat wij ooit als kunstmatige levensvorm gaan reïncarneren? Met andere woorden: zal dat dan een vorm van evolutie zijn?

Op Atlantis is dat al gebeurd. Er werden mensen gekloond en die waren bezield.

ik zelf stel me voor dat kunstmatige intelligentie toch een ander systeem is - minder biologisch, niet vleselijk, zeg maar, dan bijvoorbeeld wat er bij klonen gebeurd.... een kloon is toch ook een biologisch wezen?

volgens mij luister je niet naar je instinct, maar handel je naar je instinct zonder dat het je bewustzijn bereikt.

zo ervaar ik het ook.... dan doe ik wat, of ik zeg iets. ...
Als ik er over ga denken, is het allang mijn instinct niet meer... maar wil ik er iets over te zeggen hebben, of heb mijn conclusies getrokken, die dan lang niet altijd kloppen.
Maar ik kan dan wel soms het gevoel dat ik als eerste had.... als advies-/ leidraad volgen.... maar dat denken moet ik dan echt wel uitschakelen

 

[Pendel]

Ik zie dit technologische leven ook niet als fout, het bestaat gewoon naast het leven waar ik nu bessen aan het plukken ben en in mijn hut zit.
Wij mensen zijn het zelf die de boel afsluiten en beperkingen opleggen, de poorten sluiten. Wij erkennen onze natuur niet.
Het is niet de technologie die ons afstompt maar wijzelf die zo kortzichtig zijn om te denken dat we de aarde naar de knoppen brengen terwijl we elders in de natuur leven. We sluiten de deuren naar die verbindingen.
En daarmee onze creatiekracht. Ook de technogie kent zijn groei, dat is gewoon nu hier, en bestaat gewoon.
Net als de rest gewoon nog bestaat.

Maar al met al, we leven nu hier in deze dimensie en creëren problemen in deze dimensie. We kunnen wel een hoop leren van levens in andere dimensies, maar hoe helpt ons dat nu hier met de problemen die we zelf gecreëerd hebben? We kunnen dit leven niet zomaar even omruilen voor dat betere of misschien zelfs verstandigere leven in die andere dimensie. We kunnen ervan leren als we ermee in verbinding staan, maar blijven toch beperkt door de mogelijkheden hier waar we zelf de hand in hadden.

Eerder kon ik mensen veroordelen, deed het me zo een pijn als iemand natuur sloopt, of er niet zuinig op is. In een andere dimensie, neem je alleen maar waar, en weet je dat alles er is en bestaat denk ik. En kun je je eigen natuur creëren , los van wat de ander doet.

Het is mooi en verruimend als je je van dat leven in dat parallelle universum bewust bent, maar ik kan niet zomaar afdoen met daar is het ook en goed, dus het hier maakt eigenlijk niet zo uit. Ik besef dat ik het een beetje stellig schrijf, maar weet anders niet hoe ik het aan moet duiden. Voor mij voelt het een beetje als, alles is goed, dus maak je niet druk. Maar dat lost hier niets op.

 

[Muriel]

Maar al met al, we leven nu hier in deze dimensie en creëren problemen in deze dimensie

Dat denk ik niet, iedereen op aarde leeft in een andere dimensie. Als jij als persoon al een andere dimensie binnentreedt bekijk je de wereldproblematiek ook van uit een ander inzicht. En zul je anders creëren dan een mens die in die andere dimensie leeft. De mens is niet altijd in staat vanuit elkaars bewustzijn te kijken, pas als hij of zij er ook inzit, verandert de zienswijze. Die andere dimensies zijn er gewoon ook nu om ons heen, op deze aarde.

Voor mij voelt het een beetje als, alles is goed, dus maak je niet druk. Maar dat lost hier niets op.

Maar moet het altijd opgelost worden, of is het gewoon een speelveld? Een illusie die bestaat omdat wij nog geen andere velden binnen gegaan zijn? Ik geloof erin dat er op deze aarde mensen leven die het allemaal vanuit een ander gevoel voelen en zien omdat ze allemaal in andere bewustzijnstoestanden leven. Of al in een andere dimensie. De mensen om je heen leven allemaal op aarde, maar wel in verschillende dimensies.
Een Gids komt bijvoorbeeld ook vanuit een andere dimensie tot ons, en zal een heel ander zicht hebben, of de reden van dingen heel anders doorvoelen dan dat wij dat doen, en ook heel andere oplossingen soms zien.

dus het hier maakt eigenlijk niet zo uit

maar ik kan niet zomaar afdoen met daar is het ook en goed,

Dit kon ik eerst ook niet, maar nu ik mijn bewustzijn meer verruimt hebt voor mijn gevoel ,ontwikkelen zich weer hele andere lagen.
En andere inzichten. Eerder dacht ik er ook zo over als je schrijft, nu niet meer. Het maakt mij niet uit dat je stellig schrijft. Er valt ook eigenlijk niet over te schrijven, het is gewoon een gevoel in mezelf die me een ander zicht heeft gegeven over het hele leven eigenlijk.