Keris - Ilmu - leraar en/of begeleiding

[Karan]

Beste,

Ik weet niet of mijn zelfde onderwerp juist was geplaatst vandaar nogmaals. Excuses hiervoor.

Ik ben van javaanse komaf en heb een voorliefde voor kerissen. Na heel veel gelezen te hebben op het internet zowel de goede als de slechte verhalen - de mooie als de minder mooie verhalen vroeg ik me af of iemand me richting een leraar c.q. bekende kan leiden richting het spirituele mbt de keris.
Echter is dit zoeken naar een speld in een hooiberg. Ik heb vele mensen aangesproken echter delen doen ze niet - ze vroegen mij zelfs dingen te delen die ik had gekregen en eindstand gingen ze er vandoor met mijn info om nooit meer iets te mogen vernemen van ze.

Ik zou heel graag de mantra's voor verzorging willen leren.
Het etsen op de ouderwetse manier met warangan.
Leren hoe je voelt of een keris bezielt is en hoe je deze begroet etc.

Daar ik hier geinteresseerd in ben, snap ik best dat andere hier negatief tegen aan kunnen kijken. Ook u mening respecteer ik hierover echter wordt mijn interesse er niet minder door.

Zijn er forumleden die zich bezig houden met kerissen en/of mensen kennen die zich spiritueel bezighouden met de leer uit indonesie (ilmu) en kerissen en bent u bereid om mij als leek hetgeen te willen leren waar ik al zo lang en tevergeefs naar zoek.

Groet,

Karan

 

[Bloem]

Welkom Karan,

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar je naamkeuze, vanwaar deze forumnaam?

Groetjes van Bloem (F)

 

[Karan]

Beste Bloem,

Mijn naam komt voort uit het sanskrit - het betekende de doen-er - iemand die het werk goed doet.
Daarnaast is het afgeleid van karna welke een koning was in het beroemde mahabarata epos die moedig dapper en een meester in de vechtkunst was.

Neemt niet weg dat het gewoonweg ook mijn 3e naam is welke ik als forumnaam heb gebruikt

Grt.

Karan

 

[Bloem]

Ah, In mijn wetenschap is Karan een keltische naam en betekent het "Zoete melodie"

Dit omdat ik 6 weken geleden mijn zoon de naam Karan heb gegeven

 

[Karan]

Gefeliciteerd met de kleine opdat hij een mooie en goede en gezegende toekomst zal krijgen c.q. ervaren.

 

[Bloem]

Dankjewel

 

[Keris Pusaka]

@ Bloem,
Begrijp ik het goed, ben je bevallen van een zoontje?
Geweldig! Van harte gefeliciteerd! (s-pr)
Waar ik benieuwd naar ben is of er in het Keltisch net als in de Indonesische cultuur ook iets is of wordt gedaan voor de geboorte van een kind.
In Indonesië wordt er een tumpeng (offer van rijst in een grote puntvorm met er rondom heen eten, fruit en drinken. Voordat het eten aan de gasten wordt verdeeld, tilt de moeder of vader de baby op en raakt met zijn/haar blote voetjes de rijst aan – natuurlijk vergezeld door allerlei gebeden. Dit gebeurt binnen 3 dagen na de geboorte van het kind.
Bovendien is de nageboorte belangrijk. Deze wordt meestal op het erf begraven in een pot. Als het een jongen is dan wordt er bijvoorbeeld een pen en papier aan toegevoegd en voor een meisje bijvoorbeeld naald & garen - net naar gelang wat de ouders het kind voor ogen hebben waarin ze willen dat later het kind in uit gaat blinken.
Als de nageboorte bijvoorbeeld in zee wordt gegooid, zal het als het ouder is, de wijde wereld intrekken en als het op het erf begraven wordt, komt het graag thuis.
Sommige vaders, die het aandurven, bijten de navelstreng door. Het is sowieso beter het door een van de ouders door te laten knippen (of bijten) i.p.v. door de arts/verpleegkundige.

@ Karan,
Ze bestaan nog wel hoor.
Jaren geleden zocht ik ook naar iemand die me dit (en meer) wilde en kon leren. Ik heb het geluk gehad om mijn guru destijds te mogen ontmoeten. Nu weet ik dat het karmisch zo heeft moeten zijn. Ik heb zo'n beetje alles wat ik nu kan en weet destijds van mijn guru geleerd. Maar de leerschool was niet makkelijk. Het kost veel tijd en inzet. De meesten haken na een jaartje 'proberen' af.
Elders op het forum (http://jhk1.nl/forumjhk/viewtopic.php?f=27&t=37396&start=30&sid=f5af35ce80df0d88ab0a57f76a8e9c5b) heb ik een heel klein stukje over de kris (oude schrijfvorm: keris) geschreven. Heb je dat over het hoofd gezien?

Ik raad aan om krissen niet (meer) met arsenicum te baden. Dat deden ze vroeger inderdaad maar het is niet nodig; het is giftig en vreet het metaal alleen maar sneller weg. Gebruik daarvoor in de plaats citroenen of limoenen. Het is tenslotte alleen voor het visuele aspect, niet voor het geestelijke aspect. Sommige krissen verenigingen gebruiken arsenicum maar geen enkele van die clubs is bezig met de magie van de kris.
Een enkele kris komen met een spreuk, gebed of mantra (net hoe je het noemen wilt) maar de meeste krissen zul je er geen bij krijgen. En op zich maakt dat niet uit. Bij Javaanse krissen worden vaak islamitische spreuken gebruikt (gemengd met Indonesisch en soms ook Sanskriet) en Balinesische krissen hebben meer Hindoeïstische gebeden/spreuken (gemengd natuurlijk). Het gebruik van mantra's, gebeden of spreuken is niet zo belangrijk welke je gebruikt – het is vele malen belangrijker dat je het met je hart doet! Desnoods maak je je eigen spreuk/gebed/mantra.
Zo'n spreuk/gebed/mantra is leuk en aardig als je het opdreunt maar het krijgt pas waarde als je het in je hart beleeft! In het begin zal het natuurlijk wel eerst meer met het hoofd dan met het hart zijn, dat is normaal, maar werk er naartoe om het met het hart te doen.
Hoe je een kris begroet is ook niet echt aan regels gebonden. Het gaat erom dat je het met eerbied en respect doet. Ik doe het zo: ik breng de kris met de punt naar boven gesloten in zijn huis naar voor mijn gezicht (de schuit op voorhoofd hoogte ongeveer), mijn rechterduim (ik ben rechts) maakt 'contact' met de schuit, vervolgens raak ik met de punt van de schede (met de kris erin) mijn rechterschouder aan, sommigen doen dit ook naar hun linkerschouder, vervolgens breng ik de kris terug naar voor mijn gezicht en vraag om toestemming om hem (of haar) te openen. Dan schuif ik de schede van de kris af (naar boven) – dus niet de kris uit de schede trekken. Ook bij het terugplaatsen van de kris doe ik hetzelfde (i.p.v. toestemming te vragen, uit ik mijn dank).
Als je al een paar jaren bezig bent met krissen, zul je waarschijnlijk iets 'nonchalanter' omgaan met groeten. Sommige krissen pikken dit, bij andere krissen voel je snel genoeg of je dat kan doen of niet.
Het leren voelen of een kris bezielt is (isi), is niet eenvoudig. Dat kost tijd en ervaring. Soms kan het wel jaren duren eer je iets voelt. Ik leg de punt van de kris (uit zijn huis) op mijn linker pols, soms ruik ik aan de kris en soms pak ik de punt tussen (linker) duim en wijsvinger. Ga op je gevoel af, volg je gevoel. En wees niet bedroefd als je niets voelt (in het begin zeker) – soms geeft een kris zijn geheim niet zomaar prijs. Ook kun je de bezieling van een kris doorkrijgen via een droom of een ongewone dagelijkse gebeurtenis. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden. De kunst is de weg te ontdekken.
En het is niet erg als je fouten maakt, als je er maar van leert. Ook ik heb wel eens de fout gemaakt dat ik dacht met een echte kris te maken te hebben (met isi) terwijl dat niet het geval was.
Veel mensen die pas met krissen bezig zijn focussen zich op een antwoord van een kris maar staan niet open voor de wijze waarop ze het antwoord van de kris krijgen. Als je vraagt aan een kris, sta open voor alles en verwacht het antwoord op elk mogelijke wijze. Maar..., soms krijg je geen antwoord. Niet opgeven, volhouden en blijf geloven. Soms is het namelijk niet de tijd voor. Er zijn geestelijk sterke maar ook zwakkere dagen.
Het bewieroken, baden en eventueel reinigen van een kris gebeurt doorgaans op de jumat kliwon (de donderdagavond ervoor – na 18:00 uur).
Tot slot: verafgod de kris niet maar behandel het wel met respect en eerbied.

Hopelijk kun je hier iets mee.

Succes, Keris Pusaka

 

[Bloem]

Inderdaad, ik ben 7 weken geleden bevallen van een zoon Dank je wel voor je felicitatie

 

[Karan]

Keris Pusaka,

excuus voor mijn late reactie. Ik heb geen melding via de email gekregen dat er nieuwe reacties waren.

Als ik daarnaast ook nog de nachtdienst moet draaien op mijn werk heb ik niet de energie om nog even internet op te gaan.

Wat betreft de keris. Dank voor de info.
Het is en blijft toch makkelijker als je iemand hebt die je de dingen kan laten zien zodat je het sneller oppakt. Je geeft aan dat deze er wel zijn maar ik ben nog niet zo een persoon tegen gekomen.

Het zijn de kleine simpele dingen die het voor mij doen en wat ik wil leren.
Hoe hou je een keris eigenlijk correct vast. Linker of rechterhand?

Hoe begroet je de keris. Als er wordt gezegd dat je de keris met veel respect moet begroeten dan ben ik ook nog niet geholpen want wat is veel respect? Er wordt gezegd dat kerissen een naam hebben. De naam van mijn keris weet ik niet dus ik weet niet hoe ik deze moet aanspreken.

Op youtube zie ik de indonesische mensen een beweging maken met de keris dit lijkt mij op een soort van begroeting.
Het lijkt veel op wat jij beschreef maar volgens mij was de keris er wel al uit gehaald bij deze begroeting

Hoe bewierrook je een keris? Hier zijn denk ik ook instructies voor maar zie deze maar eens te krijgen.
Het zijn hele mooie object en ik wil de mijn goed behandelen.

Hopenlijk ontmoet ik diegene die ik zoek en nodig heb om mij het nodige te leren.
Toch bedankt voor je reactie.

vriendelijk groet,

Karan

 

[Keris Pusaka]

@ Karan,
Het doet me denken aan mijn begindagen...
Het is inderdaad fijn als je begeleiding hebt en ergens terecht kunt met je vragen.

Even nog een paar concrete aanwijzingen m.b.t. de kris:
– Behandel de kris met respect maar verafgod het niet! (Teveel respect neigt daar naartoe.)
– Stap nooit over een kris heen! (Een teken van belediging.)
– Breek nooit een kris doormidden! Veel onheil (zelfs de dood) kan je pad kruisen.
– Leg een kris niet op de grond.
– Plaats of hang een kris niet aan je voeteinde.
– Na sexuele gemeenschap mag je drie dagen niet met de kris werken of verzorgen. Indien je toch moet (alleen in nood) zul je eerst moeten mandi keramas (met bloemen-offer).
– Voor vrouwen (sorry, ik bedoel het niet discriminerend) mogen ze de kris tijdens hun menstruatie t/m 3 dagen erna niet gebruiken.
– Het verzorgen van een kris gebeurt veelal op donderdagavond en kan tot vrijdag 18:00 uur (volgens de primbon begint en eindigt de dag namelijk om 18:00 uur). Het kan elke week maar is voldoende om het om de 5 weken op jumat kliwon te doen. Als je veel krissen hebt, dan moet je het in ieder geval 1x per jaar (met bloemen) doen op een bepaalde dag (welke dag is telkens verschillend).
– In principe neem je de kris in de rechterhand. De linkerhand wordt als de 'vieze hand' beschouwd. Maar deze regel moet je niet zo nauw nemen. Als je links bent, neem het gewoon in je linkerhand. Vroeger (en op veel plekken nog steeds) had men geen zeep en werd de linkerhand voor sanitaire doeleinden gebruikt. Daarom is het nog steeds not-done om de linkerhand te gebruiken in Azië (bijv. iemand de hand geven of iets aannemen of -geven).

Hoe je je kris begroet is aan jou. Zolang je het met respect doet doe je niets verkeerds. Volg je gevoel.
Ga niet pronken met je kris. En als iemand vraagt of hij/zij je kris mag zien en openen, laat je dan overtuigen door de kris of je het wel of niet moet doen – niet door de vrager. En beter is dat jijzelf de kris dan opent en weer terug in z'n huis plaatst. Sommige krissen die dat niet willen zul je niet uit hun huis krijgen, ze zitten vast lijkt het wel. Respecteer dat!

Afhankelijk van waar je woont (plaats), kunnen we wat mij betreft een keer afspreken.
En je zult even geduld moeten hebben – kan best ruim een maand duren; op het moment heb ik het namelijk erg druk.
Hoe je de kris bewierookt en wat algemeen gezegd wordt bij het openen van de kris, vertel ik je dan wel.
Stuur maar een email of een persoonlijk berichtje als je interesse hebt. Laat ook even weten wat voor een kris (of krissen) je hebt; Javaanse, Balinese of …

Keris Pusaka

 

[Dukun]

Hallo Karan. Mischien heb je iets aan deze website. Deze website is voor en door Indo's.

http://www.kris-keris.eu/page/home