Intuitief schrijvenmet Gidsen.

[Muriel]

Is er iemand die ook intuitief schrijft met Gidsen?
Ik schrijf al graag zolang ik me kan herinneren. Vroeger schreef ik verhaaltjes of aan mijn dagboek, brieven aan vriendinnen. Zelfs in deze huidige tijd hou ik nog van brieven schrijven. Nu schrijf ik met mijn Gidsen. Tenminste ik ga er vanuit, misschien is het toch mijn hoger zelf blijkt later..
Ik heb eens een gedichtenbundel uitgegeven en het idee dat ik er zelf geen woord aan bedacht heb. Soms schreef ik 6 gedichten in nog geen half uur. Ook als ik zelf vragen heb komt er merendeel wel antwoord. Ook als ik voor, kennisen en onbekenden schrijf vult het papier zich.
Ik heb het altijd op mijn eigen manier gedaan, maar toch keek ik onlangs of ik er wat info over vond met tips of wetenswaardigheden. Ik vind veel over automatisch schrift maar niet over intuitief schrift met Gidsen. Er worden wel workshops over gegeven dat wel, maar niet in mijn omgeving.
Nu kan ik een handleiding aan de Gidsen zelf vragen, maar ik ben toch benieuwd of anderen het ook doen of weten waar je rekening mee kunt houden zodat ik er misschien verder in kan groeien.

 

[Chocola]

Ik schrijf (en schilder) ook heel graag, en ook het liefst op een intuïtieve manier; als er techniek bij komt kijken, blokkeer ik.
Gedichten schrijven gaat bij mij vanzelf. Misschien klopt het wel, dat je bij zo een natuurlijk proces niets verzint, en dat het jou gegeven wordt van bovenaf! Als je eenmaal in een creatieve flow zit, ben je heel egens anders.

 

[Muriel]

Ik kwam dan net wel ergens tegen dat je met intuitief schrift soms spelfouten kunt maken met een uitleg erbij, daar had ik wel wat aan want eerder dacht ik, die Gidsen maken echt geen spelfout dus dan klopt het vast niet..
Ik heb vanmorgen nog geschreven en dan merk ik dat ik zo snel schrijf dat ik niet na kan denken, alsof het er in een waterval uitkomt, als ik dan stop met schrijven kan ik ook even niet denken.

 

[Chocola]

Ja, bijzonder, hè? Ik ken het, alleen gebeurt het mij niet zo heel vaak dat ik er zó diep in duik. Het is alsof je onderbewuste zich wil uiten.
Maar wat gebeurt er precies als je met een Gids schrijft? Geeft die jou informatie door?

 

[Muriel]

Ik gebruik het meestal als ik een vraag heb hoe ik iets op kan lossen of hoe iets zit. Vaak komen er dan antwoorden die ik zelf nog niet bedacht had, en waarvan ik dan denk jeetje daar kan ik wat mee en zo had ik het niet bekeken en niet aan gedacht of er komt iets waar ik het bestaan niet van weet. Na dat schrijven voel ik me altijd lichter. Ze geven merendeel informatie door over vraagstukken als wat kan ik doen, hoe kan ik iets zien? Soms als ik op mijn werk iets heb schrijven ze ook wel over hoe het gaat verlopen of afloopt, zo ook in contacten met mensen. Als ik het dan later teruglees denk ik zo is het gegaan. Of soms als ik om een gedicht vraag voor mezelf of een ander komt er meestal iets toepasselijks wat op dat moment bij die ander speelt en ik vaak niet weet. Ik moet me wel goed leeg maken en niet teveel voelen als ik begin te schrijven, zodat ze echt een antwoord kunnen geven dat helemaal los van mezelf staat en een oplossing waar ik op hoop, of denk dat er komt.

 

[gouwepeer]

Schrijven met gidsen/automatisch schrift kan op 2 manieren:
- zelf schrijven wat je door krijgt
- de gids of entiteit jouw arm laten gebruiken om te schrijven.

 

[Muriel]

Ik las dit topic nog eens terug en dacht het moet toch ergens wel mijn ding zijn als ik het nu nog steeds doe. En het moet toch ook ergens wel een probleem zijn als ik nu nog wel eens twijfel.
Van de week schreef ik weer, het leek nu niet mijn Gids te zijn maar een ander. Het gaf me een ander gevoel, wel goed gevoel, maar niet het gebruikelijke gevoel. Ik vroeg erna en ze vertelde dat ze inderdaad een ander was, maar dat mijn gids erbij was. Dat ze overeenkomsten met me heeft gehad toen ze leefde, ook erg gevoelig, ook kinderen, dezelfde zorgen, nog niet heel lang terug overleden. Ze had goeie tips. Maar tegelijkertijd denk ik hoe, serieus, kan ik dit nemen? Ik denk dat ik daarmee moet stoppen met dat denken...
Hebben jullie tips hoe ik er toch meer vertrouwen in kan krijgen? Nu weet ik wel een aantal dingen, maar misschien weten jullie nog iets waar ik niet aan gedacht heb.

 

[Silver]

Ik denk Muriel, dat het met dat wat je doorkrijgt hetzelfde is als met de mensen die je irl ontmoet.
Irl krijg je soms adviezen en dan weet je of ze bij je passen of niet. zo moet je ook met gidsen en helpers en engelen omgaan.
Past het bij je of niet? Klopt het of niet?
Neem je het aan of niet?
Je kan nooit zeggen, ja dat vind ik, want dat hebben mijn gidsen zo gezegd. Ja dat doe ik want dat heeft mijn moeder mij zo geleerd. Je moeder heeft je iets geleerd en jij doet dat nog steeds zo omdat jij het praktisch vindt. die gids heeft je iets gezegd en jij gelooft het omdat het voor jou waar voelt.
De verantwoordelijkheid ligt bij jou.
In jouw geval denk ik dat je inderdaad je zelfvertrouwen eens zou kunnen opvijzelen. Je kan dat doen met bloesemremedies.
Wilde Bertram (Bloesem Remedies Nederland) helpt om vol vertrouwen je eigen weg te gaan.
Yellow Star Tullip (BRN)laat je je weg vinden door te luisteren naar je innerlijke stem
Cerato(Bach) geeft vertrouwen in je intuitie

 

[Muriel]

Dankjewel voor je advies Silver. Ik heb er iets aan.
Als ik je schrijven lees kom ik tot het besef, dat ik waarschijnlijk ook wel vertrouwen heb anders was ik al wel afgehaakt, en inderdaad ik neem niets aan van wat me niet past. Dus volg ik denk ik mijn eigen weg altijd al wel. Ik heb ook nooit zo het idee dat er Gidsen of helpers komen met adviezen ver van mijn bed, ik geloof er ook wel in dat het een soort van uitgefilterd wordt, als ik met ze mag werken. De schrijvers zijn nooit zozeer buurters voor even, maar in overleg gekomen. Ik voel me wel altijd in mijn kracht als ik met iemand schrijf, en nooit afhankelijk van wat ze zeggen.
Het is meer dat ik dan twijfel van is dit echt diegene? Zou het nou echt zo zijn dat die overledene dit is? Mag ik nou echt een boodschap aan een ander doorgeven? Of komt iets soms ook omdat ik het zelf anders vertaald heb, met iets vanuit mezelf?
Maar ergens zal dat misschien ook zo zijn omdat ik kritisch wil blijven.
Misschien vertaal ik het zelf in geen zelfvertrouwen, en is het juist een gezonde dosis onderscheiden .ik weet het niet. Het is overigens alleen dit waar ik bij twijfel, met andere dingen, op werk, het leven heb ik het nooit zozeer, en heb ik veel zelfvertrouwen.in wat ik doe en vind.
Dan denk ik, ik wilde maar eens dat ik echt zeker wist dit wat ik nu krijg klopt echt. Maar misschien moet ik begrijpen dat het juist bij de leerweg hoort, ook kritisch kijken.
Over de adviezen heb ik nooit enige twijfel, meer de details van wie ze zeggen te zijn. Maar misschien moet ik ook denken dat detail doet er niet toe, zolang ik er iets aan heb?
Ik zal de druppels eens opzoeken.

 

[Silver]

Dan denk ik, ik wilde maar eens dat ik echt zeker wist dit wat ik nu krijg klopt echt. Maar misschien moet ik begrijpen dat het juist bij de leerweg hoort, ook kritisch kijken.

Ik geloof dat ik precies hetzelfde probleem heb.

 

[Silver]

 

[Muriel]

Mijn hele pc leek vast te lopen, ik kon helemaal niet meer reageren..

Maar wat ik wilde zeggen was, nu jij zegt ik geloof dat ik hetzelfde probleem heb denk ik, misschien is het helemaal geen probleem, het is juist goed als je niet alles maar aanneemt, of denkt dat je alles maar goed doorkrijgt. Ik denk dat het ook juist goed kan zijn er kritisch naar te kijken.

 

[gouwepeer]

Ik vind veel over automatisch schrift maar niet over intuitief schrift met Gidsen.

Bij automatisch schrift word jouw schrijvende hand als het ware overgenomen, en bij intuïtief schrift schrijf je zelf, aangestuurd door jouw gids of hogere zelf. Zorg in beide gevallen altijd wel voor een goede aarding, bescherming en de juiste afscherming.

 

[Muriel]

Ik gebruik bijna altijd het intuïtief schrift, het is dan eigenlijk altijd mijn eigen handschrift, maar ik weet niet wat er geschreven gaat worden, het gaat soms heel snel. Heel af en toe komen er wel eens rare hanenpoten tussendoor en denk ik, dit is niet geheel mijn handschrift.
Ik heb het ook wel eens geprobeerd met dat automatisch schrijven, dan zet ik mijn pen op papier neer, en beweegt hij zelf. Dan kwamen er ook wel eens zinnen uit, maar dat intuïtief lijkt veel beter te werken voor mij.

Waar zal dit dan aan liggen, dat de ene manier beter voegt dan de ander? Waarom zouden ze me dan beter kunnen bereiken door dat intuïtief schrijven dan dat ze zelf mijn hand overnemen?
Bedankt voor de tips. Ik vergeet wel eens me goed af te schermen of te aarden.

Maar ik probeer het schrijven wel altijd te meten aan een paar punten.
Dat er nooit negatieve zaken over andere mensen instaan. Ze laten wel eens zien hoe ik het kan zien vanuit een ander, maar ze zullen nooit een andere ziel maar beneden halen. Ook niet als ik zelf zwaar in irritatie ben.
Dat ze me nooit helemaal ophemelen. Schrijvens als je bent zo goed, en bla bla, daar geloof ik niet in. Ze zeggen wel eens iets in de trant van goed bezig, maar nooit te zeer ego streling.
En dat er nooit dingen instaan van je moet dit of dat doen, nooit opdrachten, nooit eisen.

En die drie dingen komen eigenlijk nooit voor in de schrijvens. En dat geeft me dan wel een geruststellend gevoel.

 

[Silver]

En ze hebben een heel subtiel gevoel voor humor.

 

[Muriel]

En ze hebben een heel subtiel gevoel voor humor.

Dat herken ik ook inderdaad.

 

[gouwepeer]

Ik heb ooit eens een automatisch geschreven brief cadeau gehad voor het helpen met een laptopprobleem (schermen vervangen). Dat was nog in de JHK-tijdperk. Het bijzondere daarvan was dat degene die het geschreven had geen idee had wat het precies betekende, terwijl ik uit dat schrift een veel te vroeg gestorven vriend uit kon halen. Tijdens mijn cursus heb ik ook eens geoefend met automatisch schrift, maar bij mij kwam er helaas niets uit.

 

[Muriel]

Maar ze zeggen ook wel eens dat het soms heel veel oefenen is met het automatisch schrift, en daar heb ik dan misschien weer niet zoveel geduld voor, als er niet na een paar keer wat komt ben ik het zat...

Misschien heeft het ook met controle te maken, ik geef niet graag de controle over.
Met dat intuïtief schijven, weet ik soms ook niet zozeer wat er geschreven gaat worden, maar het staat nooit zozeer helemaal van mijn eigen karakter af. Soms worden er wel eens woorden gebruikt dat ik denk, dat is niet mijn eigen taal, maar er wordt nooit iets geschreven op een manier dat ik denk, dat is zo niet mij. En met automatisch schrift is dat misschien sneller zo. Ondanks dat ik soms niet weet wat er geschreven gaat worden, is het misschien toch eerder zo dat er nog iets van een filter is, om tot intuïtief schrijven te komen. Ze raken je in je intuïtief schrijven en kunnen niet met je schrijven als ze compleet niet bij je passen, en voor automatisch schrift maakt dat misschien niet uit.

 

[Muriel]

Ik heb een poging gedaan waarom het mijn Gids lukt intuïtief met me te schrijven, wat de voorwaarden daarvoor zijn? Toen kreeg ik dit.

Allereerst is het natuurlijk fijn als je van schrijven houdt, je thuisvoelt met het schrift. Jij was als kind altijd al schrijvende, en daar ligt de basis al, schrijven was al een tweede natuur, of je nu verhaaltjes schreef , in je dagboek, en nu verslagen en dossiers voor je werk, als schrijven vanzelf gaat, dan is dat al een gegeven waarop er makkelijker contact te leggen valt. Het kind dat brieven schreef, dat altijd kaartjes schrijft, dat veel leest, liefde voor het schrift, erbij thuiskomen, dat is al zo een opening.
De mate van ontspanning als je schrijft is van belang. Sommigen luisteren naar muziek, laten los, hebben compleet de focus op dat moment, dan kunnen er vele signalen tot je komen. Jij hebt dat ook. Het is ook een vorm van training, als je het zo wilt noemen, ook als je piano speelt, speel je, terwijl je denken een soort van lijkt uitgeschakeld, zo werkt het met schrijven ook. Je weet dat je schrijft, maar er is opening om te laten komen wat komt, net als je niet bij elke noot nadenkt die je speelt.
Wij Gidsen willen ook graag schrijven en zoeken daarvoor onze instrumenten als het ware. Maar je zult je kunnen indenken dat er voor ons schrift een aantal zaken van belang zijn, ten eerste al de wens om met ons te schrijven, ten tweede een zuivere intentie, natuurlijk is het soms niet erg als je eens onbelangrijke dingen vraagt, maar de basis, een ander niet willen schaden, er niet mee aan de haal gaan, dat zijn zaken die van belang zijn.
Dus het is als het ware een combinatie, de mate van ontspanning beheersen zodat de verbinding tot stand kan komen, ontspanning is vaak zonder verwachting, zonder eisen, en een bepaalde intentie hebben waardoor je bereikbaar bent en blijft.

Hier zie ik dan ook weer de humor van in, allereerst is het natuurlijk al fijn als je van schrijven houdt...ja natuurlijk, anders werd het al niets...