Ik worstel een beetje waar ik dit moet plaatsen....
Sinds 20-09-2020 ben ik een heeeeele trotse tante van mijn allerleukste neefje.
Heb verder totaal geen ervaring hoe het is om écht tante te worden dus ik stond er blanco in.
Via FaceTime stelde mijn zwager na de geboorte mijn neefje aan ons voor. Met z’n allen zaten we te stuiteren achter de telefoon.
Hier begint mijn vraag: toen ik mijn neefje zag ging er een soort schok door me heen, en de allereerste gedachte die ik had was ‘ik ken jou!’. Ik schrok zelf van mijn innerlijke reactie en heb naderhand proberen te peilen of anderen dat ook zo hebben ervaren maar niemand ging er echt op in.
Ik ben een super emotioneel mens. Toen ik in Milaan eindelijk die prachtige Duomo zag verschijnen voelde ik een zelfde soort schok.. maar dan van indruk, niet herkenning. Echt de eerste gedachte toen ik mijn neefje zag was ‘ik ken jou’.
Maar ik ben nooit eerder tante geworden van iemand zo dicht bij mij.. dus ik weet niet hoe het hoort te voelen. Ik dacht dat hij misschien wel lijkt op mij. Dat ik mezelf herken..
Ergens blijft het aan me knagen.... ‘ik ken jou’....
Sinds 20-09-2020 ben ik een heeeeele trotse tante van mijn allerleukste neefje.
Heb verder totaal geen ervaring hoe het is om écht tante te worden dus ik stond er blanco in.
Via FaceTime stelde mijn zwager na de geboorte mijn neefje aan ons voor. Met z’n allen zaten we te stuiteren achter de telefoon.
Hier begint mijn vraag: toen ik mijn neefje zag ging er een soort schok door me heen, en de allereerste gedachte die ik had was ‘ik ken jou!’. Ik schrok zelf van mijn innerlijke reactie en heb naderhand proberen te peilen of anderen dat ook zo hebben ervaren maar niemand ging er echt op in.
Ik ben een super emotioneel mens. Toen ik in Milaan eindelijk die prachtige Duomo zag verschijnen voelde ik een zelfde soort schok.. maar dan van indruk, niet herkenning. Echt de eerste gedachte toen ik mijn neefje zag was ‘ik ken jou’.
Maar ik ben nooit eerder tante geworden van iemand zo dicht bij mij.. dus ik weet niet hoe het hoort te voelen. Ik dacht dat hij misschien wel lijkt op mij. Dat ik mezelf herken..
Ergens blijft het aan me knagen.... ‘ik ken jou’....