Rainbow

Bekend lid
Forum lid


Voor de geintereseerden.
 
Laatst bewerkt:

aprilbloesem

moderator
Medewerker
tot die tijd voel ik af en toe een onbedwingbare behoefte om mijn gedachten te delen.
Vooral blijven doen, dat gevoel is er niet voor niets...... wie er wat mee kan, doet er wat mee, wie het niets mee kan, zal het negeren (of zal ''moeten'' leren daar mee om te gaan, dat er verschillende gezichtpunten zijn) .... en jij hoeft er niet op te blijven zitten broeden.....gooi het zo af en toe eruit ;)
Dat kan voelen als een aanklacht, maar is voor mij meer onmacht met de situatie die ik nu zie.
Wie de schoen past trekt hem (maar ) aan.....
Ik vertrouw er wel op dat het moment dat ik er mee aan de slag kan gaat komen, ik wordt er vanzelf naartoe geleid.
Ja, je merkt wanneer het zover is.
Maar die emoties moeten in de tussentijd een uitlaatklep hebben.. Sorry daarvoor.
Zeker geen sorry nodig.... je omschrijft je gevoel, gedachten en zicht op een belangrijk onderwerp.

En daarbij denk ik dat je gelijk hebt......de balans is volledig zoek.
Ik ben er zelf altijd heel blij mee om te zien, te lezen dat er meerdere mensen 'mee bezig zijn'.. t.o. al die mensen van wie ik weet dat ze het flauwekul vinden, en er niets mee kunnen....
Ik zelf besef dat ik de wereld niet in één keer kan veranderen.....en sommige dingen zullen er voor kunnen zorgen dat ik dan juist zorg voor een grotere onbalans....beetje bij beetje, mijn best doen, doen wat ik kan, wat in mijn vermogen ligt.....proberen er open voor te blijven staan en dingen proberen anders op te lossen als ik iets tegenkom waarbij ik merk of lees, dat het misschien beter anders kan.... ( tuin proberen anders in te richten, bij voorbeeld een soort van compromis gesloten met mijn Man die ''verslaafd is aan een strak gemaaid grasveld'' ... maar een ''wild'' stukje behouden, achter de schuur, waar ''wilde'' dieren terecht kunnen... zorgen dat er water voor iedereen staat..... veel bloemen gezaaid voor de vlinders en bijen.
 

gouwepeer

Admin
Medewerker
Zelf hoop ik dit jaar weer meloenen uit eigen tuin te kunnen oogsten. De perenboom heeft helaas nog net nachtvorst gehad in de tijd dat dat niet meer wenselijk was (dus helaas geen peren dit jaar). Voor de vlinders, bijen en hommels valt er ook genoeg te halen, en in 1 hoekje heb ik bewust onkruid laten staan (schijnt voor insecten noodzakelijk te zijn).
 

Rainbow

Bekend lid
Forum lid
Vooral blijven doen, dat gevoel is er niet voor niets...... wie er wat mee kan, doet er wat mee, wie het niets mee kan, zal het negeren (of zal ''moeten'' leren daar mee om te gaan, dat er verschillende gezichtpunten zijn) .... en jij hoeft er niet op te blijven zitten broeden.....gooi het zo af en toe eruit ;)
Het is fijn om erover te schrijven want dan merk ik hoe het vuurtje in mij nog brandt als het hierover gaat. Ik wil mensen niet het gevoel geven dat ze het verkeerd doen, ieder doet wat hij kan. Maar ik denk ook dat wat er aan de hand is zo confronterend en beangstigend is, dat men er eigenlijk niets / zo min mogelijk van wil weten. Dus misschien heeft mijn geroep wel zin, in de zin van dat steeds kleine beetjes doorsijpelen. Als men het maar vaak genoeg en in verschillende variaties hoort. Als ik de werkelijke impact op me in laat werken, voel ik echt angst, existentiële angst. En ik ben geen angstig persoon, ik voel de angst van alle klimaatvluchtelingen die gaan komen. Ik voel hele migratie stromen, mensen die hun basis kwijtraken omdat de de aarde die we kennen op z'n grondvesten schudt.

Ik voel me soms net zo'n dier, die probeert de kudde te waarschuwen. Alleen zijn wij mensen zo ver van ons dier zijn verwijdert dat het moeilijk is om dit soort dingen je te laten beïnvloeden.

Ik zelf besef dat ik de wereld niet in één keer kan veranderen.....en sommige dingen zullen er voor kunnen zorgen dat ik dan juist zorg voor een grotere onbalans....beetje bij beetje, mijn best doen, doen wat ik kan, wat in mijn vermogen ligt.....
Nee er moet een hoop angst overwonnen worden, angst dat er niet genoeg is voor ons allemaal. Het idee te moeten vechten voor een bestaan terwijl er in principe overvloed is. Zolang je in balans en liefde leeft. Maar goed dat is echt stapje voor stapje leren en ieder heeft z'n weg, dat besef ik me ook.

Ik zou alleen zo graag willen dat er een leider was met invloed op die mensen die hun best doen. Ik vind Frans Timmermans wel een goede, probeert ook echt perspectief te bieden. Naast de enge boodschap. Maar zo iemand hebben we in Nederland niet, helaas.
 

Muriel

Bekend lid
Forum lid
Ik was vorige week aan het werk, en iemand vraagt me dan altijd of ik iets voor wil lezen uit de kalender met spreuken en wijsheden.
Het ging over het klimaat en ik weet niet exact meer wat er stond of van welke schrijver het was,. Het was een prachtige tekst over het klimaat en onze instincten.
Wat doen we "fout" en wat niet? Het instinct om kinderen te krijgen kan een verkeerde impact hebben op het klimaat. Weer een verbruiker erbij.
Een keer vlees eten omdat het instinct daar is dat je lijf het nodig heeft, een vliegreis maken omdat je bewustwording in een bepaald land tot ontwikkeling komt of je een vrijheidsgevoel geeft, Of het zien van de plek die daar bijdraagt aan je zijn.
Het klimaatprobleem zorgt ook voor een zeker tegen de instincten ingaan. Althans de vraag, wat moet ik doen?
Die schrijver schreef dat het klimaatprobleem er is, maar ook het probleem van tegen instincten ingaan en schuld ervaren omdat iets wel je instinct is maar niet goed voor het klimaat.
Ik denk dat er daarom ook mensen zijn die er dwars tegenin gaan. Om een balans te creëeren in het schuldverhaal..
Natuurlijk is er het feit van de natuur behouden en onderhouden, maar ook de eigen natuur, en dat is in deze maatschappij soms lastig gezien de invullingen en vorm.
Ook om het feit dat het hele " schuldgebeuren" in ander daglicht moet komen te staan naar mijn idee.

Er moet balans komen voor liefde en overvloed, maar voor ieder ligt die volgorde anders.
 

Rainbow

Bekend lid
Forum lid
Die schrijver schreef dat het klimaatprobleem er is, maar ook het probleem van tegen instincten ingaan en schuld ervaren omdat iets wel je instinct is maar niet goed voor het klimaat.
Ik denk niet dat vliegen, culturen ervaren, en vlees eten iets met instinct te maken heeft. Vlees eten wel een beetje maar niet in de mate waarop het consumptie niveau op dit moment is. Het heeft meer met conditionering en een verarming van onze huidige omgeving te maken. Dus doordat onze omgeving ziek is, zoeken we op de verkeerde plek. Waardoor het langer duurt voor je de weg naar binnen hebt gevonden.

Ik merk dat je vooral op de emotie reageert, de schuldemotie uit mijn bericht en ik krijg het gevoel dat hiermee de essentie van mijn bericht uit beeld raakt. Dat heb ik vaker bij jouw reacties, het voelt alsof je dan de strijd aangaat. Misschien niet bewust maar zo voelt het voor mij wel. Vind dat ook wel vermoeid ergens maar dat is omdat ik me dan niet gehoord voel. Misschien ook tekenend voor wat er in de wereld gebeurd hoor, als het hierover gaat. In de emotie schieten (neem dat niemand kwalijk) en dan de essentie van de boodschap niet meer zien.
 
Laatst bewerkt:
V

Verwijderd 140923

Gast
Ik merk dat je vooral op de emotie reageert, de schuldemotie uit mijn bericht en ik krijg het gevoel dat hiermee de essentie van mijn bericht uit beeld raakt. Dat heb ik vaker bij jouw reacties, het voelt alsof je dan de strijd aangaat. Misschien niet bewust maar zo voelt het voor mij wel. Vind dat ook wel vermoeid ergens maar dat is omdat ik me dan niet gehoord voel. Misschien ook tekenend voor wat er in de wereld gebeurd hoor, als het hierover gaat. In de emotie schieten (neem dat niemand kwalijk) en dan de essentie van de boodschap niet meer zien.
Ik ben het niet met je eens Rainbow.
De essentie van jouw bericht was voor mij heel veel woede.
Meer woede dan milieu en klimaat.
Eigenlijk wilde ik op die boosheid reageren, maar op dat moment zag ik daar het nut niet goed van in.
Nu je op deze manier op Muriel reageert, de strijd met haar aangaat, vraag ik me af of jij niet projecteert.
Volgens mij schrijft Muriel gewoon over haar kant van dit verhaal.
En dat mag net zo goed.
 

Muriel

Bekend lid
Forum lid
Ik twijfelde al enorm of ik het zou posten omdat ik al een beetje verwacht had dat het zo opgevat zou worden.
Ik merk dat je mijn schrijven over schuld ook opgevat hebt hoe het voor jouw voelt, ik voelde zelf geen emotie toen ik het schreef en zie het ook niet in die zwaarte.
Ik reageerde ook niet op de schuld in jouw bericht maar op diegene waar ik in de kalender over las. En ik vond zelf in die kalender wel een bepaalde essentie staan wat ik terugzie in het geheel, en hoe het werkt op het grote geheel in mijn ogen.
Dat jij het anders ziet dan mij dat kan. Ik zie de verarming ook deels, maar we kunnen niet verwachten in deze tijd, dat we allemaal weer in een hutje op de hei gaan zitten. Er is ook een verandering van zielen en tijden. Je kunt niet meteen terug naar hoe de natuur vroeger een rol speelde. Sommige zielen wel, maar dat werkt niet bij iedereen, ze zijn anders opgegroeid, en hebben dus ook soms een andere stroom. Dat jij het wel zo voelt snap ik, maar de pubers van tegenwoordig leven al heel anders, niet iedereen, maar sommigen hebben andere idealen, en ook zij willen zichzelf kunnen zijn.
En ook zij willen gehoord worden.

Ik denk dat jezelf strijd voelt van mij uit is er geen strijd.
Ik vond gewoon het schrijven in die kalender mooi. En ik vond het juist wel in verbinding staan met jouw boodschap. Maar we kijken allemaal anders naar iets.
Misschien heb ik me niet goed verwoord, dan mag je altijd vragen wat bedoel je precies?
 
Laatst bewerkt:

Rainbow

Bekend lid
Forum lid
Dan concludeer ik dat we het oneens zijn. Het is een onderstroom die ik wilde benoemen.
Ik wilde niet IN die stroom gaan zitten. Dus ik laat dit stroompje weer gaan.

Wens jullie een fijne dag [zon]
 

gouwepeer

Admin
Medewerker

Dit geeft steeds meer aan dat wij al jaren achter de feiten aan lopen voor wat betreft het klimaat.
 

gouwepeer

Admin
Medewerker
Dat geeft ook weer aan dat het klimaat behoorlijk van slag is. De natuur begint met deze zachte omstandigheden te ontwaken alsof het volop lente is. Als we dan nog een flinke vorstperiode gaan krijgen kan dat behoorlijk funest zijn voor zowel planten (sapstromen die op gang komen kunnen bevriezen) en dieren (te weinig voedsel). Ik vermoed dat fruittelers ook de nodige buikpijn gaan krijgen.
 

Rainbow

Bekend lid
Forum lid
Dat geeft ook weer aan dat het klimaat behoorlijk van slag is. De natuur begint met deze zachte omstandigheden te ontwaken alsof het volop lente is. Als we dan nog een flinke vorstperiode gaan krijgen kan dat behoorlijk funest zijn voor zowel planten (sapstromen die op gang komen kunnen bevriezen) en dieren (te weinig voedsel). Ik vermoed dat fruittelers ook de nodige buikpijn gaan krijgen.

Ja het gaat alle kanten op, het is onmogelijk voor de natuur om zo snel zich aan te passen. En waaraan, een paar weken geleden was het nog min 10 's nachts. Ik hoop maar dat die gas crisis lang genoeg duurt zodat er voldoende werk gemaakt wordt van de transitie. Met de schrik in de portemonnee kunnen er wonderen gebeuren.
 

gouwepeer

Admin
Medewerker
 

Arthur

moderator
Medewerker
Extreem weer is van alle tijden, dat ik was 'klimaat ontkenners' altijd naar voren brengen. Hoewel dat klopt, komen deze extremen wel veel vaker en heftiger voor. Het onderstaande filmpje is al weer een aantal jaren oud, maar duidelijk is het effect van de klimaat verandering te zien, vooral de afgelopen 25 jaar:

 

Arthur

moderator
Medewerker
Een door NASA vervaardigd overzicht van gemiddelde seizoenstemperaturen vanaf 1880 tot 2023:

Schermafbeelding 2023-05-17 om 15.31.44.png


Duidelijk is dat die gemiddelde temperatuur sinds 1880 al bijna 2 graden is gestegen....