......en soms sta je er gewoon simpelweg even niet bij stil ( ik doe mijn best, maar merk soms toch dat ik het zelf ook niet zo heel netjes doe .....en te dicht bij iemand ga staan, bijvoorbeeld....' ohhhhhh, oepsie..... sorry').
Het kan ons allemaal gebeuren dat je even je hoofd er niet bij hebt , soms denk ik ook hoe moeilijk dat moet zijn als je psychische problemen hebt, bijvoorbeeld - dat zag ik van de week bij de Jumbo gebeuren, een oudere dame ( grappig, dat ik dat zeg, want zoveel ouder dan mijzelf zal ze niet geweest zijn ) , die zonder kar ( is verplicht !!!), door de Jumbo struinde.. en extra hulp nodig had van een medewerker (en dat ook zo lief gaf). Ik denk dat mevrouw hier en daar wat opmerkingen had gehad... ze keek me zo uitdagend aan......fijn dat ze wel op mijn glimlach reageerde met een (verwarde) glimlach.
Het is zo lastig ...... we zijn zo bang.....sommige mensen durven niet eens gedag te zeggen (wrs omdat je dan iemand aan moet kijken en je snuit dan richting een ander staat)......en sommige negeren het, vinden het meevallen, of hebben het niet zo in hun bewustzijn...... heel lastig.
En verwarrend......
berichten zijn dat er steeds minder besmettingen zijn, minder doden, meer ruimte op de IC, minder mensen in het ziekenhuis.......maar veel mensen zijn nog steeds voorzichtig , zoals huisartsen.
Snap ik wel...
Ik heb dat zelf ook een beetje........ondanks dat we weer meer mogen, doe ik dat dus niet........ ik ga niet naar mijn 2 therapeuten......want die zien ook weer mensen.......ik ga ook niet naar de kapper.....want die ziet ook weer andere mensen.
Ik heb sinds vorige week hulp in de tuin en in huis ( halleluja)..dat waren al twee extra mensen....de tuinmeneer is klaar.....dus heb ik één extra persoon..en die komt ook bij allemaal andere mensen .
Dat vind ik voor nu even genoeg...... het wordt een opeenstapeling van van alles bij elkaar.........ook ik doe het maar even rustig aan.... therapie is jammer want het is fijn, shiatsu en voetreflex..... maar dat komt wel weer.....
Het kan ons allemaal gebeuren dat je even je hoofd er niet bij hebt , soms denk ik ook hoe moeilijk dat moet zijn als je psychische problemen hebt, bijvoorbeeld - dat zag ik van de week bij de Jumbo gebeuren, een oudere dame ( grappig, dat ik dat zeg, want zoveel ouder dan mijzelf zal ze niet geweest zijn ) , die zonder kar ( is verplicht !!!), door de Jumbo struinde.. en extra hulp nodig had van een medewerker (en dat ook zo lief gaf). Ik denk dat mevrouw hier en daar wat opmerkingen had gehad... ze keek me zo uitdagend aan......fijn dat ze wel op mijn glimlach reageerde met een (verwarde) glimlach.
Het is zo lastig ...... we zijn zo bang.....sommige mensen durven niet eens gedag te zeggen (wrs omdat je dan iemand aan moet kijken en je snuit dan richting een ander staat)......en sommige negeren het, vinden het meevallen, of hebben het niet zo in hun bewustzijn...... heel lastig.
En verwarrend......
berichten zijn dat er steeds minder besmettingen zijn, minder doden, meer ruimte op de IC, minder mensen in het ziekenhuis.......maar veel mensen zijn nog steeds voorzichtig , zoals huisartsen.
Snap ik wel...
Ik heb dat zelf ook een beetje........ondanks dat we weer meer mogen, doe ik dat dus niet........ ik ga niet naar mijn 2 therapeuten......want die zien ook weer mensen.......ik ga ook niet naar de kapper.....want die ziet ook weer andere mensen.
Ik heb sinds vorige week hulp in de tuin en in huis ( halleluja)..dat waren al twee extra mensen....de tuinmeneer is klaar.....dus heb ik één extra persoon..en die komt ook bij allemaal andere mensen .
Dat vind ik voor nu even genoeg...... het wordt een opeenstapeling van van alles bij elkaar.........ook ik doe het maar even rustig aan.... therapie is jammer want het is fijn, shiatsu en voetreflex..... maar dat komt wel weer.....
Laatst bewerkt: